Crocodiles - Crimes Of Passion

Zoo Music

Kleine krokodilletjes worden ook groot. Dat mag blijken uit het vierde album van dit duo uit San Diego, Canada, ook al spoelden we dit album na een eerste, oppervlakkige luisterbeurt al door het toilet alsof het een huisdier was dat we beu waren.

Daar waren twee redenen voor. Er was het spuuglelijke artwork waarop Brandon Welchez en Charles Rowell als twee verlopen dragqueens prijken. En bovendien bleken de voorbije albums telkens weer meer van hetzelfde.

Maar na het zien van de clip voor Teardrop Guitar wilden we de plaat toch een kans geven. En kijk: uit de riool kruipt een glanzend reptiel met tanden waaraan niet te ontkomen valt.

Niet dat ‘Crimes Of Passion’ ineens een stijlbreuk inluidt, maar Welchez en Rowell slaagden er wel in om, met behulp van producer Sune Rose Wagner van de Raveonettes, hun beste plaat ooit te maken vol met poppy deuntjes, die ­ – zoals vroeger – vaak baden in ruis en fuzz, maar die ook net sprankelend genoeg blijken om te behagen.

De plaat werd opgenomen in LA. Misschien daarom dat het zonnige gevoel overheerst, ook al start de plaat met het übercoole I Like It In The Dark, een ode aan het atheïsme. Hun garagerock klinkt hier lekker funky en de song eindigt met het declameren van een bizarre tekst.

Marquis De Sade start al even zonnig, maar een dwarse sax kronkelt zijn weg doorheen de melodie en neemt de gitaar af en toe mee op een glibberig pad om via olifantenpaadjes dan toch weer in de rij te komen lopen. Diezelfde sax komt later ook nog een paar keer langs trouwens.

Het absolute hoogtepunt van de plaat zit echter aan het eind met het duo Virgin en Un Chant D’Amour. Het eerste liedje heeft de beste riff van het jaar, ook al ruikt hij naar vroege ninetiesprogrock. Het tweede nummer is zowaar dreampop met zweverige zang en een prachtige accordeonsolo en verwijst vast en zeker naar de gelijknamige, controversiële film van Jean Genet.

‘Crimes Of Passion’ blijkt na een eerlijke kans dus veel rijker te zijn dan aanvankelijk gedacht. Ook al is de sound niet bijster origineel, toch is dit een plaatje dat er zeker mag zijn, al is het maar omdat je bij elke luisterbeurt een nieuw detail ontdekt.