Cronin - A View From The Next Room
Gentlemen Recordings
Hoewel ze liever muziek opnemen in de eigen Transmission Rooms studio, moest de Ierse Indieband Cronin nu noodgedwongen een andere optie kiezen.
De Ierse broers Jonathon "Johnny" en Michael "Mick" Cronin gaven de band hun eigen achternaam. Ze werken vaak samen met andere muzikanten en voor de ep 'A View From The Next Room' is dit niet anders. Voor de productie keken de broers in de richting van Karl Odlum (Glen Hansard, The Frames) en Ger McDonnell (U2, Manic Street Preachers) voor een helpende hand. Paul Gallagher, oudere broer van Noël en Liam (Oasis), zorgde dan weer voor de albumillustraties.
De ep telt zes nummers, vier (re)mixen en twee nieuwe songs. Sommige van de mixen bestonden al enige tijd, maar aangezien ze niet in de studio konden werken, vonden ze dit een goed moment om deze versies - samen met het nieuwe werk - uit te brengen. Deze ep toont een andere kant van wat ze in hun hoofd hebben, aldus Mick.
Het mini-album steekt van wal met de clubwaardige remix van Several Perceptions, gevolgd door de akoestische versie van The First Kiss Of Love. Die versie doet enigszins denken aan Nick Cave, die Mick Cronin ooit toevertrouwde “You sound like me, but in tune”. Ook de mix van Little London zal de liefhebbers van Nick Cave kunnen bekoren.
Het nieuwe nummer There’s A Darkness is niets minder dan indrukwekkend. Het begint met een dreigende cello, vrijwel onmiddellijk gevolgd door een strakke beat en de stem van Mick Cronin die iets ruwer klinkt dan normaal. Steeds meer instrumenten vinden de weg naar het nummer en binnen pakweg een minuut zorgt het refrein voor een prettig klinkende oorworm.
De stringmix van Needs maakt al even veel indruk. Hieraan werkte ook Vivienne Long (celliste Damien Rice) mee. En zij is zeker niet de enige die Cronin heeft geholpen bij het maken van deze ep. Ook Steve Wickham (violist The Waterboys) is te horen op twee nummers en speelt Terry Edwards (PJ Harvey, ...) mee op de remix van Little London.
Met het instrumentale nieuwe nummer Electrolenza sluit de band dit mini-album af. Doorheen deze ep laat Cronin duidelijk horen dat ze van alle markten thuis zijn. Folk met een donker randje, dance met folkinvloeden en een ambient instrumental, maar toch sluiten de nummers (oud en nieuw) goed aan op elkaar. Als deze ep een voorsmaakje is van wat de band in petto heeft als ze opnieuw de studio mogen induiken, dan smachten wij al naar dat vervolg.