Cut Copy - Free Your Mind

Modular

Hun nieuwe album stelden ze op een hoogst originele manier voor aan het publiek. Op het Pitchfork Music Festival in Chicago perste en sneed Cut Copy live 120 vinylexemplaren voor de aanwezigen. Dat zou een bijzonder leuk hebbeding geweest zijn dat met veel plezier een plek kreeg in onze trofeekast. Maar of we de plaat effectief vaak opgelegd zouden hebben, we betwijfelen het. ‘Free Your Mind’ mist namelijk punch en prik.

Op zijn vorige albums klonk de Australische band altijd zeer gevarieerd en werd hun indietronica duidelijk beïnvloed door verschillende genres en stijlen. Op deze vierde langspeler lijken ze vooral te focussen op disco, balearic en 90’s dance. Leuk, ware het niet dat het allemaal een beetje mak en monotoon klinkt. De luizige beats lijken de nu-disco hype van vier jaar geleden achterna te hollen en Dan Whitford klonk nog nooit zo “lazy” als nu.

Na elk nummer lijkt het feest te kunnen beginnen, maar steeds weer kom je in dezelfde versnelling terecht. Vaak doet het ons denken aan Junior Boys of landgenoten Miami Horror op halve kracht. We missen de variatie die ‘In Ghost Colours’ en ‘Zonoscope’ sierden. Op Let Me Show You Love denk je even Primal Scream ten tijde van ‘Screamadelica’ te horen, maar opwinden doet het ons niet. Dark Corners & Mountain Tops lijkt niet meer te zijn dan een flauw afkooksel van wat ze in het verleden zelf beter deden.

Even slagen ze er in dat uitbundige gevoel terug op te roepen met In Memory Capsule. Dat blijkt bovenal ook nog een geweldig meezinger te zijn. Missie geslaagd hier. Ook in Footsteps dat zich onderdompelt in old school eurohouse. Meet Me In A House Of Love lijkt in eerste instantie in dat verhaal mee te stappen, maar vervalt later in hetzelfde makke traject dat doorheen ‘Free You Mind’ loopt.

Een spijtige tegenvaller. Hier hadden we veel meer van verwacht. Benieuwd of ze op 29 november in een uitverkochte Beursschouwburg wel een feestje kunnen tappen. Ze hebben in elk geval de nodige ingrediënten.