Daan - Simple
Pias Records
‘Simple’, met zestien eerder uitgebrachte nummers en twee nieuwe songs, is veel meer dan een ”best of”. Daan covert zijn eigen klassiekers met verve. Hij kleedt ze uit en drapeert er vervolgens prachtige, sobere arrangementen over, met als kers op de taart de vocale hoogstandjes van drumster Isolde Lasoen. Daan zelf zingt even intens als Johnny Cash, croont als de beste en klinkt in het Frans beter dan Michel Sardou.
De versies op ‘Simple’ overtreffen vaak de originele nummers, die toch niet van de minste zijn. We willen de pluimen echter niet alleen op de hoed van Daan steken. Terwijl vroeger de bandleden nauwelijks inbreng hadden, werden ze er nu van bij het begin sterk bij betrokken. Drumster Isolde Lasoen en cellist Jean-Francois Assy schreven mee de arrangementen, waarin cello, piano, vibrafoon, trompet en gitaar de boventoon voeren. Ook toetsenist Jeroen Swinnen en geluidsman Bert Van Roy deden hun duit in het muzikale zakje. Vooral ‘’La Lasoen’’ staat in de spotlights op dit album. Terecht, behalve drums, percussie, xylofoon en vibrafoon speelt ze ook trompet en fluit. Bovendien verrast ze met haar prachtige stemgeluid.
Dat doet ze al meteen met een aangrijpende sirenenzang in het indrukwekkende openingsnummer Protocol. Vervolgens toont Daan zijn talent en veelzijdigheid tijdens een meer dan een uur durende rit, die geen moment verveelt. We kraaien victorie bij de bloedmooie versie van Victory, met de vingervlugge Assy op cello en Daan die bezwerend zingt “Victory / for you and me / both of us / victorious / ain't it plain to see / we'll make history.”, terwijl Isolde bijna onhoorbaar de tweede stem zingt. A Single Thing overklast moeiteloos het origineel dankzij prachtig pianospel en een magische samenzang. I'm What You Need bekronen wij nu al als de mooiste liefdesode van het komende decennium. De hoogtepunten rijgen zich aan elkaar, alleen Exes en Icon overtuigen iets minder.
Daan pakt ons ook in met zijn teksten, waarin zowel melancholie, ontroering en donkerte als humor en cynisme elkaar bevechten. Zijn schalks vraagje ‘’How deep is your fjord? ”, met Isoldes’ echo “Is my fjord? Is my fjord?” in Swedish Designer Drugs ontlokt ons een glimlach. Even later klinkt Daan, smalend zingend, behoorlijk actueel in Brand New Truth: “Myself, I live inside a fucked up country / all these politician assholes fill my tv / These funny shows that make them all look bright / these Flemish primitives, their silly fight”, terwijl hij net voordien zichzelf nog blootgaf in The Fool: “I've been a fool so long by now / I know a change ain't gonna come”.
Daan Stuyven is onze favoriete “fool” en we hopen dat hij dat nog lang mag blijven. Met ‘Simple’ levert hij een schitterende plaat af, die vele beluisteringen later ons hart nog sneller doet slaan. Daan en zijn kompanen toeren nog tot eind april in Vlaanderen. Heel wat concerten zijn al uitverkocht maar hier en daar zijn er nog plaatsen. Rep u! Check zijn website voor meer info.