Dakota Suite - The Side Of Her Inexhaustible Heart

Glitterhouse Records

Twaalf jaar al timmert Chris Hooson gestaag aan de weg en in die tijd bracht hij vijftien albums uit, waarvan het laatste een dubbelalbum is. Oké, daar zitten een remix album, een live plaat en een heruitgave van de eerste twee platen tussen, maar toch… Op zijn site meldt hij dat de volgende plaat ook al in de steigers staat. Aan zijn werktempo te oordelen, is dit dus een hyperkinetische, levenslustige kerel. Wat een verschil met de muziek! ‘The Side Of Her Inexhaustible Heart’ is somber, droefgeestig en toch… bloedstollend mooi. Door het beperkte instrumentarium van piano, cello, viool en akoestische gitaar, lijkt dit eerder klassieke muziek, zij het dat er hier en daar heel voorzichtig gezongen wordt.

The Side Of Her Inexhaustible Heart

Met deze plaat wil Chris uitdrukken hoeveel zijn partner Johanna voor hem betekent en hoe hij zich zou voelen zonder haar. Eerlijk gezegd ziet het er niet goed uit voor de man, mocht die relatie ooit tot een eind komen. Iets wat hij lijkt te vrezen, want hij geeft toe dat het moeilijk leven is met hem.

Een andere verwante ziel van Hooson is Quintin Sirjaq. Ook hij werkte mee aan deze plaat die bij hem in Parijs werd opgenomen. Hooson stuurde ruwe sketches van de songs naar deze pianist en gitarist en Sirjaq arrangeerde ze verder. Dat levert acht nieuwe songs op en één oudje. Sirjaq wilde absoluut How Save We Must Seem, dat eerder al op ‘This River Only Brings Poison’ stond, opnieuw bewerken. As Long as Forever Is en The Side of Her Inexhaustible Heart werden in verschillende stukken geknipt. Sommige staan direct achter elkaar, maar andere ook niet.

Naast de songs over Johanna staat er ook een stuk op over de nucleaire ramp in Fukushima met de veelzeggende titel Yes We Will Suffer. Ook dit stuk is verdeeld over vier delen die samen meer dan een kwartier duren.

Het laatste stuk op de eerste cd heet Becoming Less And Less en is een poging van Sirjaq en Hooson om hun mentale staat weer te geven in muziek. Dit levert fragmentjes van onvoorstelbare schoonheid op, maar altijd is er dreiging aanwezig. U hebt het al door. Dit is gevaarlijke muziek voor gevoelige zielen, maar sommige stukken mogen ze op onze begrafenis spelen.

8 november 2011
Marc Alenus