Dani Klein - Dani Sings Billie

Sony

Ze heeft nog maar amper een definitief punt gezet achter Vaya Con Dios of daar is Dani Klein alweer met een nieuw project. Een heuse jazzy plaat met een toch wel ambitieuze titel “Dani sings Billie”. Je meten met de toch wel legendarische Billie Holiday is op zijn minst een uitdaging om het met een moderne en toch reeds belegen term te zeggen.

Klein werkt met een vierkoppig combo waarvan bassist Sal La Rocca wellicht de man is met de rijkste staat van dienst. Bovendien kent Klein hem al van vroeger want hij behoorde reeds een tijdje tot de vaste  bezetting van Vaya Con Dios. Het siert Klein – of is het uit voorzichtigheid -  dat ze de classics van Holiday terzijde gelaten heeft. Geen Strange Fruit of Lady Sings The Blues op deze hommage maar wel allemaal oerdegelijke standards die Klein knap vertolkt.

Zoals het een jazzopname betaamt, krijgen de muzikanten elk hun solopsportje: William Lecomte laat zijn piano aangenaam dansen in Having Myself A Time of in Getting SomeFun Out Of Life, de trompet van Tim De Jonghe is heel de plaat door prominent maar nooit storend aanwezig.

Klein heeft van “Dani Sings Billie” een huiskamerjazzplaat gemaakt. Geen uithalen met de stem en  geen roekeloze free jazz-arrangementen waarvoor de modale (Vaya ConDios-) luisteraar misschien wel zou kunnen terugdeinzen. Wel mooie en beheerste solo’s, (doorgaans) gezapige tempo’s en af en toe zelfs een evergreen, zoals Summertime wel altijd zal gedefinieerd blijven.

Dit is een mooie jazzplaat geworden van iemand die hoorbaar van het genre houdt maar geen risico’s wenst te nemen en mooi binnen de lijntjes kleurt. Daardoor wordt het bijna eerder een plaat met loungemuziek als achtergrond voor wat verveelde gesprekken over niets. Zulke muziek moet er natuurlijk ook zijn en daar zorgt Dani Klein quasi perfect voor.