Das Racist - Relax

Greedhead Entertainment

Hip hop waar mee te lachen valt, daar hoeft u ons zelfs niet warm voor te maken. Daar staan wij gewoonweg voor te springen. Das Racist liet al verstaan dat ze zowel op hun mixtapes als op een podium over een gezonde dosis humor en je-m’en-foutisme beschikken. Maar lukt dat ook op hun debuutplaat?

Zo'n debuut maakt alles immers al snel wat serieuzer, en dat valt ook op ‘Relax’ te horen. Naar eigen zeggen wilde Das Racist een popplaat maken, en daar lijken ze op een bepaalde manier in geslaagd te zijn. Maar ook niet helemaal.

Zo komt de driekoppige bende uit Brooklyn minder snedig en ruw over dan op hun mixtapes ‘Sit Down, Man’ en ‘Shut Up, dude’. Dat ranzige randje missen we op ‘Relax’. Een logisch gevolg van het maken van een popplaat, waarschijnlijk. Maar anderzijds staan er te weinig nummers op dit album die van ‘Relax’ een echt popproduct kunnen maken. Al kunnen we niet ontkennen dat we ons op een aantal momenten bijzonder goed geamuseerd hebben.

Want wie niet vies is van een stevige meezinger zal de lyrics van Michael Jackson al snel met een opgeblazen borstkas kunnen mee brullen. Ze gaan er vervolgens volledig over in Booty In The Air, dat qua tekst niet verder komt dan de meest achterlijke r&b-song (inclusief vreselijke vocoders), maar ze brengen het met zo veel flair dat we er niet aan kunnen weerstaan. Brainless met voorbedachte rade. En dan heb je nog het geweldige Rainbow In The Dark, dat gerecycleerd wordt uit hun laatste mixtape.

Maar vaak valt het gezelschap tussen twee stoelen. Brand New Dance sleept drie minuten aan zonder echt te weten waar het naartoe wil. Ook het anders best grappige Middle Of The Cake (“Urban Dictionary is for demons with college degrees”) lijkt hieronder te lijden. 

In Happy Rappy is Diplo beatleverancier, maar we hebben hem al inventievere dingen weten maken. En het overladen Girl wil ons tevergeefs met Friendly Fires-achtig synthwerk opvrolijken. Ons komt het vooral over als een slecht samengesteld soepje.

Wie zoekt naar “old skool” Das Racist vindt zijn heil eerder op tracks als Power (met rappers Danny Brown en Despot), Shut Up, Man (met El-P) en Relax. Het sfeertje wordt er al snel weer iets ranziger. Vooral met de baille-funk geïnspireerde elektro als dansbaar tapijtje onder de nummers.

Echte schroothoopcreaties staan er niet op ‘Relax’, maar overtuigend is het dus ook niet altijd. Fijn plaatje als je hier en daar al eens de forward-toets gebruikt.