David Åhlén - Selah + All The Way My Saviour Leads Me

Volkoren

De Zweedse singer - songwriter David Åhlén bracht in 2009 op Compunctio zijn eerste soloworp ‘We Sprout In Thy Soul’ uit. Dit jaar komt hij naar buiten met het full album ‘Selah’ en met de ep ‘All The Way My Saviour Leads Me’. Beide kunnen het best beschreven worden als devotionele en/of pastorale folk.

Selah + All The Way My Saviour Leads Me



‘Selah’ bevat elf erg sobere nummers die begin 2013 opgenomen werden op verschillende lokaties. De familie Åhlén verhuisde iets voor de opnames van het album van start gingen naar Gotland, een Zweeds eiland met Visby, omwille van de opvallende aanwezigheid van rozenstruiken de rozenstad genoemd, als hoofdstad .

Op het eiland, te midden van de overweldigende natuur, trad het gezin toe tot een diep religieuze gemeenschap. Wie goed luistert kan op het album die bijzondere omgeving horen. De oceaan die door de ramen heen klinkt; de buiten spelende kinderen; toevallig opgenomen geluiden die op het album beland zijn en ervoor zorgen dat het grotendeels akoestische album een erg organische feel krijgt.

Åhlén beschikt duidelijk over straffe fingerpickingkwaliteiten, die hij combineert met falsetto zang. De singer-songwriter heeft genoeg aan een enkele gitaar of piano en zijn stem. Maar ook de bijdragen van zijn medemuzikanten (oa. op zither, crotales en thai gong) leveren meerwaarde op. Åhlén nam dan ook ruimschoots de tijd om aan dit album te werken.

Linger klinkt alvast heel rustig, zuiver en puur. Warme, dromerige klanken, die een beetje in het verlengde liggen van Björk in haar meest relaxe momenten, komen ons tegemoet.

Meermaals duiken er religieuze verwijzingen op, zoals in New Jerusalem of Ps27. Spaarzame gitaartokkels sieren de eenvoud waarmee Åhlén zijn verhaal doet. De singer-songwriter slaagt er wel in om de luisteraar te boeien, zoals in het pakkende Jesuselectricity, dat een van de onbetwistbare hoogtepunten op dit album is.

‘Selah’ is het soort album dat het goed doet bij een knisperend haardvuur, een thee en een warm deken. Het is ook opvallend homogeen zonder echte uitschieters (op favoriet Jesuselectricity na), maar ook zonder echte missers. Nummers als Rivers, Be Still en Yeshua vallen niet echt nadrukkelijk op. Hetzelfde geldt voor de bonustracks Vesper en He Gives.

Op de ep ‘All The Way My Saviour Leads Me’ zoekt Åhlén nog meer dan op ‘Selah’ het devotionele op. Vandaar songtitels als Great Is Thy Faithfulness of Tell Me The Story Of Jesus.

Muzikaal gezien is er vrijwel geen verschil, zij het dat Åhlén de touwtjes zelf volledig in handen neemt. Dat resulteert in een vijftal sober gezongen en gespeelde nummers. Het tempo ligt een ietsje hoger, met als uitschieter ‘Holy, Holy, Holy’  waar Åhlén knappe, vocale ondersteuning krijgt van Priscilla Åhlén.

Met dit album en deze ep levert David Åhlén een erg fijn visitekaartje af. Een singer-songwriter om in de gaten te houden.

24 mei 2015
Philippe De Cleen