de SCHil - Open & Toe

Eigen beheer

De SCHil, een vijfkoppig gezelschap rond Jan Tack, stond al op de Gentse Feesten, Boterhammen in het park (een project van de Brusselse AB), en nog tal van andere grote en minder grote festivals, maar een grote naambekendheid is hen tot nog toe niet gegund. ‘Open & Toe’ lijkt niet meteen de geschikte plaat om daar verandering in te brengen.

Open & Toe

De nummers zijn meestal instrumentaal erg goed onderlegd (zowel rock als folk wordt probleemloos gespeeld), maar in veel songs ontbreekt er tekstueel enige diepgang. Tack blijkt het leuk te vinden om elke song een scherp kantje mee te geven, daar getuigt openingsnummer De Overkant van, een lied met breedkritische kijk op allerlei dingen.

Dat openingsnummer valt zeker te smaken, maar het daaropvolgende nummertje (C’est Quoi La Vie) klinkt als een carnavalsnummer met burleske tekst (“'t Leven is gelijk nen diepvries: als ge 't er nie insteekt, haalt ge 't er nie uit”). 

Verder worden nog vaak banale onderwerpen bezongen, zoals in De Eerste Sneeuw, een cover van Lieven Tavernier. Kinderlijke teksten bezorgen het album echter geen grote meerwaarde. Zoals veel nummers klinkt De Eerste Sneeuw wel opgewekt en leuk, maar wie diepgaande teksten wil, luistert beter naar De Overkant of Café Passé.

Afgezien van de kritische kantjes valt toch meteen de vrolijke toon van het album op; onder andere trombone, banjo, djembé en accordeon doen ons dromen van een mooie en vrolijke zomer. Het rauwe klanktimbre van Tack doet zelfs bij momenten verlangen naar een fris pintje op een klein terrasje. De zon komt nog duidelijker piepen bij Een Vrolijk Lentelied van Jan de Wilde, en Amsterdam van Kris Debruyne is de derde cover in het rijtje. De covers worden tot onze verbazing beter gebracht dan eigen nummers als Keer Terug.

De SCHil brengt een gezonde mix ambiance-, persoonlijke en rocksongs voor een breed publiek, maar hoewel de muziek op deze plaat zeer smaakbaar is, hoort ze toch niet maandenlang thuis in de cd-wisselaar. Live moet deze band dan wel helemaal te genieten vallen.

8 november 2008
Thomas Morlion