Deafening Opera - Let Silence Fall

Soulfood Music

Een album dat van start gaat met een proloog en een ouverture? Dat moet wel een progressieve conceptplaat zijn. ‘Let Silence Fall’ is de derde worp van het Münchense gezelschap Deafening Opera. Het zestal heeft hiermee een groeispurt gemaakt en verdient een doorbraak.  

Let Silence Fall

 

In Deafening Ouverture onderstrepen loeiende synths en gloeiende gitaren meteen de urgentie van de Duitsers. Toch is er ook voldoende introspectie, zodat alles in een merkwaardig evenwicht valt. Opmerkelijk, want de rijkelijk gedetailleerde composities gaan vaak diverse kanten uit. Dat het allemaal meestal in de juiste plooi valt, is de ene keer puur geluk, een andere keer dankzij de uitgebreide tijd die de productie genomen heeft – het vorige album dateert al van 2013.

‘Let Silence Fall’ markeert sindsdien een evolutie van vintage elementen naar een moderner geluid. Muzikaal zit men ergens in het straatje halverwege tussen Sylvan en Vanden Plas. Maar echt de vinger leggen op wie hen beïnvloedt heeft, lukt niet. En dat pleit voor deze heren. De voorkeur gaat duidelijk uit naar de melodie, wat in de kaart speelt van componist en leadgitarist Moritz Kunkel. Het resultaat is een allesbehalve belegen geluid. Het hele album is een caleidoscoop van stemmingen en sferen, opgeroepen door even massieve als catchy riffs met een groove.

Adrian Daleores teksten staan bol van referenties, quotes en bevreemdende motieven. Het gevolg is een naar zichzelf verwijzende koketterie die zich laat lezen in een sprezzatura, met een schijn van moeiteloosheid. Zo wordt The Tempest van Shakespeare een referentie naar Daleores herinneringen, die met de kracht van golven neerstorten. De literaire ambitie wordt door de zanger adequaat vertolkt.  

Sleutelsong in het concept is Sweet Silence. De horror is hier veelgelaagd (een echtelijk drama, politieke terreur, digitale vervreemding) en wordt tastbaar gemaakt door complex ensemblespel. “So many voices in my head”, zingt de querulant. ‘Let Silence Fall’ is een schreeuw om hulp en een vorm van muzikaal exorcisme. Deafening Opera verdient hiermee eindelijk een doorbraak.

 

23 mei 2018
Christoph Lintermans