Deerhunter - Rainwater Cassette Exchange EP

4AD

Het lag al tussen de merchandise bij het laatste optreden van Deerhunter in de Botanique, alleen was het toen enkel verkrijgbaar op cassette. We durven dan ook betwijfelen of ze er veel van verkocht hebben. Maar dat neemt niet weg dat ‘Rainwater Cassette Exchange’ allerminst een samenraapsel van kneusjes is.

De lofprijzingen voor ‘Microcastle’ waren niet van de lucht, en ook wij waren behoorlijk in de wolken van Deerhunters derde full-cd. Maar Bradford Cox en zijn apathische bende hebben duidelijk voldoende inspiratie, want ook deze ep verdient meer dan zijn plaats naast dat laatste album.

De ep ademt retro uit. Van bij de eerste tonen van het titelnummer dagen visioenen van vloeistofdia’s en andere psychedelische beelden op. Meisjes met weelderige krullen dansen vrolijk in het rond.

Ons doet de muziek meteen denken aan vroege Pink Floyd en aanverwanten. De stem van Bradford Cox komt je tegemoet vanuit de achtergrond, terwijl de gitaren schijnbaar achteloos worden aangeslagen. Het resultaat voert je zo terug naar de sixties.

En dat retrogevoel blijft doorheen de hele plaat overheersen. Het tempo van Disappearing Ink ligt hoger en sleept je mee langs wilde parties, terwijl de theramax in Famous Last Words een lekker ouderwets, spookachtig deuntje voortbrengt dat je als het ware hypnotiseert.

In Game Of Diamonds wordt de elektrische gitaar achterwege gelaten en bepalen conga’s het ritme. Het orgel van Joshua Fauver in combinatie met het nonchalante gitaarspel van Lockett Pundt houden je onverbiddelijk in de ban. En met het jachtige Circulation is het einde van deze ep na amper vijftien minuten al veel te vroeg bereikt.

Dit smaakt absoluut naar meer. Het niveau van ‘Rainwater Cassette Exchange’ is schrikbarend hoog en doet ons onverwijld teruggrijpen naar het andere Deerhunterwerk. We krijgen zowaar nog spijt dat we hun optreden op Pukkelpop zijn misgelopen.