Dieter van der Westen band - Me And You
Eigen beheer
In het grote meer dat gemakshalve als ‘Americana’ wordt geformatteerd monden heel wat (zij)riviertjes uit de populaire muziek uit : een flinke brok country zwemt er gemoedelijk naast folky snaren terwijl de blues er lijntjes trekt met een schimmige tex-mex in zijn zog. Al naargelang de inspiratie van het moment, de commerciële wind van het seizoen of wie weet om welke redenen dan ook krijgt elke stroming op zo'n americanaplaat wel haar aandacht. Feit is dat het genre bij onze noorderburen meer gekoesterd wordt dan in onze contreien en dat er derhalve ook meer Hollanders zich in dat grote meer wagen. Dieter van der Westen is daar zo een van. Luister naar zijn nieuwe ‘Me And You’ om je ervan te vergewissen.
Driving Home is al meteen raak: een eenzame trucker rijdt door de nacht, luistert naar de radio en denkt vaag aan een lief dat er nog steeds niet is. We gaan echter niet huilen want het muziekje dat van der Westen erop verzon, heeft iets van een dansende hobbeligheid die precies op de tekst plakt. Meer van dat, zouden we zeggen. En dat krijgen we ogenblikkelijk: Lay Me Down, een warme terugblik op zomerse dagen van zorgeloosheid ergens in een vroeger Holland, heeft eveneens een uptempo ritme dat elke meligheid uit zo’n voorbije herinnering haalt.
Tijd voor ballades moet producer Mickey Smid gedacht hebben en Dieter van der Westen heeft ze hem op bestelling geleverd: de banjo wordt een fiddle en het thema wordt, ja natuurlijk, de liefde, meer bepaald een onbestemde ‘you’. Zo goed als alles gaat in Come Come Come, zo moeilijk wordt het in Miss You More, de duidelijkste van zowat alle break-uptitels. Opmerkelijk en niet kwaad: geen slowe tranerigheid maar een vinnig muziekje met halverwege nog even een gulle gitaarsolo. Het is eens wat anders voor een ldvd-song. Sometimes – met een mooie mondharmonica en een schuchtere dobro – vist in hetzelfde onpeilbaar diepe meer van menselijke relaties.
Met de traditional Jesse James verlaat van der Westen de grote emoties en komt hij in de buurt van de Pete Seeger-sessions van Bruce Springsteen: Amerikaanser kan haast niet.
Wordt er dan niet buiten de Americana-lijntjes gekleurd? Toch wel, zij het met mate en steeds herkenbaar. Neem nu Take Me Higher, een song die evenzeer door Little Feat als door The Doobie Brothers kon geschreven zijn. Het bewijst alleen maar de veelzijdigheid van de plaat en van Dieter van der Westen.
‘Me And You’ is een sterke plaat van een band die zich bewust in een niche heeft genesteld en daar meer dan op zijn plaats zit. Net als in je cd-speler of op je personal spotifylijstje.
Frank Tubex