Digitalism - I Love You Dude

Kitsuné

Is de nieuwe Digitalism een goede plaat? Moeilijk te zeggen. Het album ‘I Love You Dude’ is verre van slecht, maar het ontbreekt aan samenhang, constante kwaliteit en topmomenten om de tweede plaat van het Duitse duo als goed te bestempelen. Geen waardige opvolger van 'Idealism', hun debuutalbum uit 2007 - met pareltjes als Pogo, Zdarlight en Idealistic - dus. Al hebben ze een dappere poging ondernomen, het tweede album van Digitalism is een ontgoocheling.

I Love You Dude



In plaats van een ‘Idealism, deel twee’ te maken, hebben Jens "Jence" Moelle en Ismail "Isi" Tüfekçi getracht een album te maken dat zich meer in de indiescène bevindt, met traditionelere songstructuren. Op zich is dit bewonderenswaardig. Toch maakt die bewondering al snel plaats voor ontgoocheling en bij momenten zelfs voor ergernis. De uitstappen naar de indiescène werken niet, de stem van Moelle verveelt al snel en de samenhang is zoek. Er zijn nog wel enkele flarden van genialiteit en grootsheid te vinden, maar het merendeel van de songs op ‘I Love You Dude’ klinkt geforceerd. Alsof beide heren verplicht werden om nummers te maken waarbij ze zich zelf niet goed bij voelen.

Een gemiste kans. Temeer daar het duo in het verleden bewees dat het niet alleen talentvolle producenten van origineel materiaal zijn, maar dat ze ook op andermans materiaal – denk aan Depeche Mode, Klaxons, Daft Punk, Tom Vek – een eigen, futuristisch elektronische stempel kunnen drukken. Ze hadden een mooi pad geëffend, maar het lijkt wel of ze die weg maar sporadisch terugvinden.

Het begint nog allemaal erg degelijk, al betwijfelen we of Digitalism met hun nieuwe plaat degelijkheid voor ogen had. Het openingsnummer Stratosphere is een combinatie van trage beats, warme synths en een meeslepende melodie. Een combinatie van de oude Digitalism en rock invloeden. Niets baanbrekends of spectaculair, maar als opener best oké. 2 Hearts daarentegen is het perfecte bewijs dat Digitalism zich niet moet wagen aan indiepop. Akkoord, ze tonen hiermee enigszins dat ze een song kunnen schrijven, maar wie zat daarop te wachten? Het geheel klinkt warrig, geforceerd en naar het einde toe steeds vervelender. De hoge stem van Moelle is ronduit ergerlijk. Circles kampt eigenlijk met identiek dezelfde problemen. Te druk, vervelende stem. En nog lijken ze het niet te snappen, want even later duikt met Forrest Gump opnieuw een nummer dat beats met rock en indie tracht te verzoenen. Klinkt het in het eerste instantie nog catchy, dan merk je al snel dat er geen kracht, noch schoonheid van uitgaat. Om over het idiote refrein nog maar te zwijgen.  

Tussendoor had Digitalism ons even kunnen bekoren. Single Blitz is wel krachtig, en houdt zich vooral weg van al wat indie, rock of pop is. Digitalism zoals we ze graag hebben. Het origineel is dan wel niet zo goed als de remix die onze nationale discotrots Villa verzorgde, maar kom.

Waar blijven die flarden van genialiteit dan, waarover sprake? Wel, met Reeperbahn, dat in ware Chemical Brothers’ stijl van begin tot einde weet te boeien door de intense sfeer, de heerlijke vintage sound en de krachtige beats, hebben we een eerste hoogtepunt te pakken. Ook Antibiotics straalt kracht, eenvoud en intensiteit uit. Dit is Digitalism op hun best.

Een ander lichtpunt is Miami Showdown. Verscholen tussen twee middelmatige nummers Just Gazin’ en afsluiter Encore vormt deze song een verademing. Een duistere, meeslepende song die lijkt weggelopen uit een videogame uit de jaren tachtig en waarin heerlijke synths zitten die we sinds de hoogdagen van The Prodigy niet meer gehoord hadden.

Het is duidelijk dat Digitalism het nog kan, maar dan dient het duo zich wel te beperken tot het produceren van eenvoudige, krachtige dancetracks.Voor één keer vinden we het jammer dat een groep op de tweede plaat niet het platgereden pad van het eerste album bewandelt.

Toch is er nog goed nieuws: u kan 'I Love You Dude' helemaal gratis streamen op diverse websteks. Zo hoeft u het album niet dadelijk te kopen. Hopelijk klinkt het op Rock Werchter allemaal wat beter, of we gaan nog naar The Black Eyed Peas moeten hollen.

Digitalism sluit de Marquee van Rock Werchter 2011 af op zondag 3 juli.

22 juni 2011
Micha Pycke