Dr. Dog - B-Room

Anti Records

Toen we deze cd onder ogen kregen - lelijke typografie, onduidelijke foto van de deur van een opnamestudio - dachten we, mede door de voor ons onbekende naam Dr. Dog, dat we iets in handen hadden van een of andere obscure rapper. Maar de bandfoto op de achterkant deed ons het schijfje toch eens in de speler schuiven.

Daar zou het een hele poos blijven zitten, want wat we hoorden was een verrassing. Dat zal het voor fans van de band niet zijn als we de grote jongens mogen geloven, want Pitchfork en COS vinden veel parallellen tussen dit achtste (jawel!) album van deze jongens en de twee vorige. Maar wij bekennen: we hadden nog nooit van dit zestal gehoord.

Dr. Dog heeft ook echt wel geprobeerd om van nul te beginnen: de oude bijnamen werden gedumpt en vervangen door nieuwe (Slick, Old Tober, Gasoline Monster, F.X. Mackanoid, Mickenz en Z.U.) en de plaat werd opgenomen in een nieuwe, zelfgebouwde studio in de overblijfselen van een oude molen.

Niet dat de muziek nieuw klinkt. De band put duidelijk uit pop en rock uit de jaren zestig zeventig en draait daar af en toe wat vroege soul en funk tussen (Cuckoo). Ze klinken vaak als The Band of The Byrds, soms als Dylan op een roze wolk (Distant Light ).

Opener The Truth start zelfs met iets dat klinkt als steeldrums en op Long Way Down horen we het koper (tenorsax, baritonsax en trompet) van de Afrobeatspecialisten Antibalas. Dat terwijl Phenomenon en Nellie folkier dan Mumford and Sons klinken.

Dat, plus de wisselende zang (Toby "Old Tober" Leaman, Scott "Mickenz" McMicken en gastzanger Jim James), zorgt er voor dat Dr. Dog zich moeilijk in een hokje laat plaatsen. Het enige wat de songs verbindt is een zweem van psychedelica. Jammer, want er staan echt wel goede songs op dit album zoals het gedrogeerde Mind The Usher, het reeds genoemde, zonnige Distant Light, het hartverscheurende Too Weak To Ramble of het makkelijk meezingbare Nellie.

Het grote pluspunt aan dit album is dat het live werd opgenomen en zo de energie van de (grote) band capteert. Het nadeel is dat het allemaal veel te herkenbaar klinkt. Een beetje meer avontuur had gemogen, maar als eerste kennismaking was dit best aangenaam.