Drums Are For Parades - Master

Skeleton Ears

Men neme twee gitaren, een vettige portie drum en veel geschreeuw, menge dit met dronische metal, psychedelica, een goeie portie oude rock-'n-roll en zwiere we er hier en daar wat Oosterse saxofoonklanken en klassieke strijkinstrumenten bij. En dan gewoon alles geven! Dat moeten de heren van Drums Are For Parades zowat gedacht hebben terwijl ze in de studio zaten voor hun debuutalbum.

Vervolgens gaven ze het kind een naam. Dat werd 'Master', en om een beetje verwarring te zaaien kwamen ze aandraven met een wit konijntje op de hoes, maar als je dichterbij komt, zie je een duivelse glinstering in de ogen. Demonisch is nu toevallig ook een woord dat af en toe goed samengaat met wat er op de plaat te horen is. 'Master' komt aan als een mokerslag. Loeihard en right in your face, zoals dat hoort dus.

Meer dan op hun ep 'Artificial Sacrificial Darkness in the Temple of the Damned' komen op 'Master' verschillende lagen aan de oppervlakte. Songs als Law, I'm Not Who You Think We Are en I'm The Princess, You're the Woods zijn niet zomaar metal, maar staan bol van melodische klankspinsels, constant wisselende en gierende gitaarriffs en psychedelica, véél psychedelica. Drums Are For Parades kwam live al direct en vooral no-nonsense over.  Dat effect hebben ze nu ook op plaat gezet.

En plots is daar dan een saxriedeltje dat de kanten van freejazz lijkt te raken. Bij een eerste luisterbeurt is Opium Den Idiot Check zo'n nummer dat je meteen terugspoelt omdat je denkt dat je het toch niet goed gehoord hebt, maar jawel hoor. Na de gierende gitaren, het door merg en been gaande geschreeuw en de op de stuipen jagende drumsolo's komt daar nog een wilde saxofoon bij kijken. Saxofonist van dienst is Jurgen Munkeby van het Noorse Shining.

Maar het is niet de enige verrassing die ze uit hun mouw toveren. The Beast heeft iets vuils en duivels, en daarbovenop een magistrale partij weggelegd voor Younes Faltakh (The Hickey Underworld) terwijl Another Kind of Bad gewoon een subliem staaltje pure rauwe rock - 'n - roll is en meer woorden moeten daar niet aan vuilgemaakt worden. Om nog even alle registers open te trekken, en vooral onze ogen, laat het trio op A Salesman's Pen nog een hele resem strijkers de revue passeren, om de trommelvliezen te sussen met een streepje klassiek … of gewoon om even tot rust te komen na dit staaltje muzikale geweld, de keuze is aan u. Maar wij weten het wel hoor.