Dwiki Dharmawan - So Far So Close
Moonjune Records
Voor Leonardo Pavkovic wordt stilaan de oprichting van een standbeeld overwogen. De New Yorker heeft met zijn MoonJune Records label de ingedutte jazzrockscène een heel nieuw forum gegeven. Uitschieter van formaat is het debuut van de uit Indonesië overgewaaide toetsenist Dwiki Dharmawan. ‘So Far So Close’ – dat een zesde plaats behaalde in onze top tien van de progressieve muziek – klinkt als de natte droom van elke rechtgeaarde fusionliefhebber.

Dharmawan is overigens niet de enige Indonesiër die het als uitgewoond beschouwde genre een facelift bezorgt. We hebben op deze pagina’s ook al over gitarist Dewa Budjana verteld. Niet toevallig komt deze de line-up versterken, naast landgenoot en MoonJune-alumnus Tohpati. De ritmesectie bestaat uit veteranen uit het Amerikaanse circuit (bassist Jimmy Haslip en drumcoryfee Chad Wackerman). Opener Arafura neemt zelfs een hoge vlucht dankzij de wervelende bijdrage van legendarisch violist Jerry Goodman. De vergelijking met Mahavishnu Orchestra ligt voor de hand.
Ook de andere tracks doen sterk vermoeden dat Dharmawan een wormgat naar het verleden heeft ontdekt, meer bepaald de gouden periode van de fusion van 1975 tot 1985. Dharmawan speelt bij voorkeur op de Fender Rhodes elektrische piano, Minimoog, Hohner clavinet en Hammondorgel, en kenners weten dan wat er gebeurt.
De avontuurlijke composities krijgen zinderende vertolkingen, waarbij Jembrana’s Fantasy gedrenkt is in een exotische, muzikale mélange middels instrumenten uit het Indonesische gamelanorkest. Voor de rest is ‘So Far So Close’ een westers, op vertrouwde leest geschoeid album. De idiomatische verbindingen, die we zo goed kennen van die legendarische Columbia-platen van Al Di Meola, Return To Forever en Mahavishnu Orchestra, bereiken hier een zodanige graad van perfectie dat er voor de jazzrock opnieuw een toekomst gloort.
Dwiki Dharmawan mag in België een relatief onbekende naam zijn, in zijn thuisland is de man niets minder dan een cultureel icoon. Gefêteerd als muzikant, componist en producer, kan hij terugblikken op een carrière van meer dan dertig jaar en concerten in zestig landen, en neemt hij ook nog eens een engagement als vredesactivist op zich. Naar het schijnt doet hij dit laatste iets subtieler dan ene Bono.