East India Youth - Total Strife Forever

Stolen Recordings

William Doyle (niet de drummer van Palma Violets) was drie jaar lang op de dool, zo blijkt uit zijn blog naar aanleiding van dit album. Zowel op persoonlijk vlak als met zijn band Doyle & The Fourfathers wilde het niet lukken. De creatieve neerslag van deze verwarrende periode resulteerde in dit even richtingloze en toch bij wijlen mooie album waarvan de titel inderdaad een knipoog is naar Foals.

De songs op dit album kwamen reeds tot stand in de periode tussen november 2010 en midden 2012 en tonen een worstelende artiest, die zelf begon beïnvloed te worden door elektronische muziek van artiesten als Tim Hecker, Sufjan Stevens en Brian Eno en klassieke muziek van componisten als Sjostakovitsj en Arvo Part terwijl zijn band een typische indierockband was.

Het gevolg is dat op dit album een aantal instrumentale, elektronische stukken staan zoals Glitter Recession (ambient), Hinterland (techno!), Midnight Kyoto (denk Vangelis) en vier delen van Total Strife Forever (weer ambient). Zij maken de plaat ontoegankelijk maar spannend. Daartegenover staan een aantal poppy nummers zoals Dripping Down, de single Looking For Someone  en Song For A Granular Piano, die een totaal ander publiek zullen aanspreken.

Nu is muzikale kruisbestuiving dezer dagen geen taboe meer en komen de betere platen vaak van artiesten, die de grenzen durven aftasten. Maar dit lijkt wel een ondraaglijke spreidstand (die we overigens wel snappen, gezien de ontstaansgeschiedenis).

Welgeteld één nummer slaagt erin beide werelden te verzoenen: Heaven So Long. Het is niet te verwonderen dat dit nummer het laatste was dat tot stand kwam. Op deze elektronische track zingt Doyle (aka East India Youth) met zachte stem en houdt hij het geëxperimenteer meer in bedwang.

Dat deze jongeman barst van het talent is duidelijk, maar waarom deze worsteling moest uitgebracht worden is een beetje een raadsel. Was het niet beter geweest deze parel nog wat te laten rijpen of moest op deze manier een periode definitief afgesloten worden?

Misschien dat Doyle de deuren van zijn flat aan East India Dock in Londen dichttrekt nu zijn “strife” (ruzie) met zichzelf voorbij is. Of misschien blijft hij nu wel definitief weg uit zijn geboorteplaats Southampton en gaat hij volop voor de elektronica. De toekomst zal uitkomst brengen.