Ed Sheeran - Ed Sheeran

Atlantic Records

Wie is toch die Ed Sheeran, wiens debuut zowat door iedereen in de hemel wordt geprezen en die ondertussen in zijn eigen Engeland reeds enkele prestigieuze prijzen mee naar huis mocht nemen? Wij hebben meermaals naar zijn werkjes geluisterd en brengen  er zo objectief mogelijk verslag van uit.

Eerlijk gezegd, we hebben een probleem met Ed Sheeran. Met de aanpak die hij op zijn eersteling – eenvoudigweg ‘Ed Sheeran’ genoemd – hanteert riskeert hij tussen een aantal stoelen te vallen. Sheeran  proeft van vele muziekjes. En op zich is daar niets mis mee. Alleen komt dat niet steeds ten goede aan de algemene teneur van de plaat. Het debuut mist enigszins een globale kleur, die het meteen zou kunnen onderscheiden en op de markt plaatsen. Het is zeer goed mogelijk dat Ed Sheeran meer schijfjes van dit debuut verkoopt dan wij ooit euro’s zullen hebben, maar een echt grote plaat is het niet geworden.

Er zit een stuk puur en modern singer-songwriterschap op deze plaat: mooie melodieën met eenvoudige, klaterhelder klinkende instrumenten. Give Me Love is in dat verband zelfs een heel hoogstaande afsluiter en ook de hidden track is best verteerbaar. Ook eerder waren we gecharmeerd door The A Team,  een overtuigende opener. 

En de volgende nummers doen vermoeden dat Ed Sheeran een gezonde hoeveelheid singer-songwritersbloed in de aderen heeft stromen. Trouwens wie ooit U.N.I. wil coveren zal weten dat Sheeran een meer dan behoorlijke tekst kan pennen.  Small Bump of Lego House, het zijn allemaal nummers die meer dan wat banaal kampvuurtalent vragen. 

Het absoluut hoogtepunt van dit titelloos debuut is de indrukwekkende pianoballad Wake Me Up, een indrukwekkende song die perfect balanceert op het smalle evenwicht tussen smartlap en meesterwerk. En iedereen weet dat zulke songs moeiteloos de tijd trotseren.

Maar wij horen evenzeer popgevoelig werk waarbij we spontaan, zij het niet steeds even enthousiast, dachten aan James Blunt. Het zij zo, maar in This schuurt Sheeran toch heel dicht tegen Engelands, zoetgevoeisde treurwilg aan. Hopelijk niet al te gewild maar wellicht toch met een flinke knipoog naar commercieel succes.

Voor  de rest zitten op het schijfje nog wat ritmische dingen, genre The City, die wellicht over enkele jaren, wanneer afstand en concurrentie dit debuut zijn echte waarde hebben gegeven, als opvullertjes zullen bestempeld worden.

‘Ed Sheeran’ van Ed Sheeran kan ons bekoren en weerstaat meerdere beluisteringen, het plaatje groeit langzaam. Onthouden dus, die naam.

Ed Sheeran speelt dit jaar op Rock Werchter.