Edward Sharpe & The Magnetic Zeros - Here

Vagrant Records

Op de rampeditie van Pukkelpop in 2011 was één van de laatste bands die kon optreden Edward Sharpe & The Magnetic Zeros. Hun meezinger Home  werd meteen het lijflied voor  al wie toen in de Club aanwezig was. Benieuwd of ‘Here’ ook zo “far out” werd.

Edward Sharpe is eigenlijk de protagonist van een boek, geschreven door Alex Ebert. Een jaar of vijf geleden nam Ebert de gedaante aan van zijn zelfverzonnen personage en verzamelde hij een groep muzikanten rond zich om de missie van Edward Sharpe te volbrengen. Die missie bestaat erin om de mensheid te redden, maar… Sharpe wordt telkens weer afgeleid door meisjes.

Klinkt dit allemaal nogal zweverig? Jazeker, Edward Sharpe & The Magnetic Zero’s lijken dan ook weggelopen uit de film ‘Hair’ of de documentaire over Woodstock. Gelukkig blijkt het fictieve personage ook een vruchtbare muze.

Voor de jongere fans klinkt Edward Sharpe fris en anders, maar de oudere muziekliefhebber weet niet welke vergelijkingen hij eerst moet bovenhalen: Dylan? Johnny Cash? Willie Nelson? Grateful Dead? The Mamas and the Papas? Dat allemaal overgoten met een flinke scheut rommelige soul.

In single Man On Fire klinkt Sharpe niet enkel als een hippieversie van Johnny Cash. Je hoort er ook echo’s in van Ring Of Fire van The Man In Black terwijl slotnummer All Wash Out van Jefferson Airplane zou kunnen zijn. Genoemde titels zijn meteen de hoogtepunten van de plaat. Al wat daartussen zit, varieert van aardig tot heel leuk.

Op de eerste plaat ‘Up From Below’ werd het messiaanse kantje van Edward Sharpe al duidelijk, maar op deze geslaagde opvolger wordt het nog aangedikt. I Don’t Wanna Pray is geinige gospel net als Mayla en in ook in Dear Believer, That’s What’s Up, Fiya Wata en All Wash Out zitten verwijzingen naar de Blijde Boodschap.

Van ons mag het allemaal, want het is maar een spel. Wij worden goedgeluimd van het spelplezier van deze zotte bende en houden wel van de ruime instrumentatie en van de frictie tussen de verschillende stemmen. De wisselwerking tussen de stemmen van zangeres Jade Castrinos en Ebert bezorgt deze plaat zelfs meer positieve energie dan je kan verdragen.