El-P - Weareallgoingtoburninhell Megamixxx3

Gold Dust

Het Definitive Juxlabel is een belangrijke poot geweest in de alternatieve hiphopscene. Alleen daarom al mag oprichter EL-P geroemd worden. Maar er zijn nog andere reden. Zo is EL-P ook een geweldig producer. Dat zet hij, naast zijn eigen albums en vele samenwerkingen, ook graag in de verf met Weareallgoingtoburninhell. De eerste twee cd's van dit project werden nog als leuke tussendoortjes aangezien, maar nummer drie mag volgens EL-P zelve als een echt album worden beschouwd.

Veel - zeg maar vooral - instrumentale nummers op Megamixxx3. Geen probleem voor EL-P want naast rappen kan hij, zoals we al zeiden, goed met knoppen en schuiven overweg.

We vermoeden dat hij met een vergrootglas op de beats heeft zitten werken. Ze wegen loodzwaar en gunnen je oren maar weinig rust. Enkel in het jazzy How To Serve Man (Stripped) nemen ze gas terug. De rest van het album lijk je met je hoofd in een schroefbank te zitten. Het zal wel een persoonlijke fetisj zijn, but we like it.

De majestueuze intro Take You Out At Ball Game kan als waarschuwing best tellen. Je hoort bombastische, klassieke muziek terwijl meteoren uit de hemel lijken in te slaan. “Weareallgoingtoburninhell!”, komt meteen in ons op. Uiteindelijk draait het allemaal uit op een geweldig feestje met een mengelmoes aan stijlen. EL-P mag dan misschien wel vooral met hiphop geassocieerd worden, tegelijkertijd is hij altijd al een zeer progressief producer geweest.

Zo horen we opgefokte, spacy boogiefunk in Meanstreak (In 3 Parts), flarden grime en dubstep in Whores: The Movie en ragga in Dmsc. In Drunk With A Loaded Gun wordt op onze melancholische snaar gemikt met een vlaag triphop van de bovenste plank. De scherpe randen aan dit nummer staan in contrast met een beklijvende melodie en dat werkt wonderwel. Een welgekomen afwisseling ook tussen al het stoere en ruige muzikale werk.

EL-P - Jaime Meline voor vrienden en familie - moet blijkbaar een pak energie kwijt. Naar het einde toe wordt het ons allemaal iets te veel en verzinken de nummers een beetje in het opgeblazen geweld. Slecht zijn ze zeker niet. Productioneel zijn het pareltjes die van ons meteen in de muzikale Michelingids mogen. Maar misschien moeten ze niet per se allemaal achter elkaar staan. Maar laat dat een detail zijn en geniet vooral van EL-P’s kunsten.