Elliott Smith - New Moon
Munich Records
Toen Elliott Smith drie en een half jaar geleden geheel onverwacht overleed, werd in het duister getast over diens doodsoorzaak. Was het moord? Was het zelfmoord? Het onderzoek was en is nog steeds onbeslist over de ware toedracht van Smiths macabere overlijden. Net als ‘From A Basement On The Hill’ uit 2004 is de recent uitgebrachte cd ‘New Moon’ een postuum album, dat samengesteld werd door Smiths archivaris Larry Crane. Een bescheiden en teruggetrokken Smith schetst in vierentwintig intieme luisterliedjes, verspreid over twee cd’s, het beeld van alledaagse situaties. Door de eenvoud en oprechtheid van de songs zou ‘New Moon’ wel eens de kroon op het werk van deze Amerikaanse songtroubadour kunnen zijn.
De nummers op ‘New Moon’ stammen uit de periode 1994-1997, toen de albums ‘Elliott Smith’ en ‘Either/Or’ uitgebracht werden. In die jaren moest Elliott Smith nog ontdekt worden door het grote publiek, dat hem pas begon te appreciëren na zijn Oscarnominatie voor de prachtsong Miss Misery uit de film "Good Will Hunting". Miss Misery, Smith’s bekendste nummer, staat op ‘New Moon’ als vroege versie en is door het ingetogen gitaargetokkel heel wat rustiger dan de uitvoering op de soundtrack van de film. “And I try to be / but you know me / I come back when you want me to, do you miss me miss misery / like you say you do?”.
De nummers op ‘New Moon’ zijn van heel hoge kwaliteit en kunnen zonder moeite tippen aan de beste songs uit ‘XO’, ‘Figure 8’ of ‘Roman Candle’. En dan denken we in eerste instantie aan de hoogtepunten op ‘New Moon’, zoals Angel In The Snow, Go By en Georgia, Georgia. Een akoestische gitaar en een bloedmooie stem, die ons doen wegdompelen in een zee van melancholie. Meer heeft een song niet nodig om onze ziel te raken en tot in de eeuwigheid een stempel te drukken op het oeuvre van een talentvol gevoelsmens, zoals Elliott Smith was.
Niet alle nummers op ‘New Moon’ zijn nieuw, omdat enkele uitvoeringen reeds te vinden waren op Internet, op 'Mic City Sons' van Elliott Smiths groep Heatmiser (See You Later en Half Right) of gewoon in een andere versie gereleased waren. Either/Or en Pretty Mary K doen bij Elliott Smith-fans ongetwijfeld een belletje rinkelen. Dat laatste nummer is ook terug te vinden op ‘Figure 8’ uit 2000, maar dan met een lichtjes aangepaste tekst. Het ingetogen Thirteen is een cover van de groep Big Star, dat op ‘New Moon’ door Smiths pure zanglijnen veel beter vertolkt wordt dan de oorspronkelijke opname en de nodige portie emoties bij ons losweekt. “Won’t you tell me what you’re thinking of, would you be an outlaw for my love / if it’s so, well, let me know , if it’s ‘no’, well, I can go.” Thirteen verwijst naar een leeftijd en door het gevoel waarmee Smith het nummer bezingt, voel je je als een dertienjarige die voor de eerste maal verliefd is.
De meeste nummers op ‘New Moon’ blijven op het oppervlak drijven en zelden komt het tot een uitbarsting. Enkel in High Times, New Monkey en Big Decision gaan de golven wat harder tegen de rotsen klotsen, maar toch blijven ook deze songs niet meer of minder dan intimistische pareltjes, zoals we van Smith gewoon zijn. Whatever (Folk Song IN C) heeft een typische Smith-intro en ook de tekst is zo typisch dat we deze enkel aan Elliott Smith kunnen toeschrijven. “Why you tell me stuff that’s so plaintly untrue? If you’ll be straight with me, I’ll be straighter with you. If you’re all done like you said you’d be. What are you doin’ hanging out with me?”
Wie denkt dat de release van ‘New Moon’ een zet is om geld te slaan uit Smiths dood moet weten dat de opbrengsten van de cd naar Outside In gaat, een organisatie die zich inzet voor dakloze jongeren in Portland. En als je ervan overtuigd bent dat met het uitbrengen van ‘New Moon’ een lijn getrokken wordt onder het werk van Smith ben je verkeerd: inmiddels is bekend geworden dat er nog nieuw werk klaar ligt dat opgenomen werd van 1998 tot 2003. Benieuwd of dit materiaal het magnum opus van wijlen Smith wordt.