Emiliana Torrini - Tookah
Rough Trade
‘My heart is beating like a jungle drum / Paratoenkatoenkatoenktoengtoengtoeng!’ moet Emiliana Torrini zowat de titel van 'Meest Meegekweelde Songtekst anno 2009' hebben opgeleverd. De Ijslands-Italiaanse folkfreule hield het daarna even voor bekeken. Om pas jaren later de opvolger voor ‘Me And Armani’ te presenteren. Aanschouw ‘Tookah’. Voor wie houdt van dames, die hun spreekwoordelijke emotionele fjorden maar al te graag omzetten in aangenaam gitaargetokkel.

Ijsland, de plek waar je als muzikante steevast in de schaduw van die andere landgenoot - Björk - komt te staan. De vergelijkingen tussen beiden staken vroeger dan ook vaak de kop op. Niet meer zo met deze vierde plaat, ‘Tookah’, waarop de zesendertigjarige Torrini nogmaals bewijst dat haar muziek een eigen identiteit verdient. Een identiteit, die een brug slaat tussen dromerige indiepop en neofolk.
Natuurlijk zijn er altijd wel ergens invloeden te horen: een vleugje KT Tunstall in Autumnsun, de stem van Oh Land in Caterpillar, die goede oude Tori Amos in Elisabet en zowat overal een flard Norah Jones. Neem nu openingsnummer en titeltrack Tookah: combineer percussie, een zangerige, elektrische gitaar en zeemzoete meerstemmigheid, en we bevinden ons in hetzelfde domein als Jones’ jongste plaat ‘Little Broken Hearts’.
Torrini, die trouwens voor een groot deel Kylie Minogues Slow op haar geweten heeft, probeert die wisselwerking tussen elektronisch en akoestisch dan ook doorheen de volledige plaat door te trekken. En daar slaagt ze wonderbaarlijk goed in: van de goedgeluimde pop in Home tot de subtiele elektronische elementen in Autumnsun en de in eighties gedrenkte synthpop van haar nieuwste single Speed of Dark.
Ook op poëtisch vlak heeft Torrini heel wat te bieden: zinnen als "Time is a waste of time" en "When desire aches / My body will unwrap you / When rages rain / I will drown you with desire", in het mysterieuze When Fever Breaks doen een mens nadenken. En wie is de raadselachtige Elisabet ,die voer was voor een gelijknamig nummer? "Elisabet / The distance sounds of bells surround you / When all is said / Oh mind give me silence". Niet meteen een erg vrolijke plaat, deze ‘Tookah’.
Een tweede Jungle Drum hebben we voorlopig nog niet gevonden, maar dat hoeft ook niet. ‘Tookah’ bewijst in slechts negen nummers dat er heel wat denkwerk in deze plaat is gekropen. Het was die vijf jaar wachten meer dan waard.