Eminem - Kamikaze

Aftermath

Kamikaze

Gisteren verraste Eminem vriend en vijand met een splinternieuw album, ‘Kamikaze’. Daarop gaat hij als een woeste neushoorn tekeer tegen alles en iedereen die hij niet mag. En dat gaat van Donald Trump (ja, alweer) tot het hele mumblerap-fenomeen. Slim Shady is back, jongens.

 

In december van vorig jaar bracht Eminem nog ‘Revival’ uit, een plaat die zowel bij fans als critici niet in goede aarde viel. Niet alleen zijn uitgesproken anti-Trumpdiscours sneed in zijn fanbase, ook de verschillende popfeatures en slordige instrumentaaltjes bleken een opdoffer voor fans. Iets wat de Detroitse rapper natuurlijk ook opmerkte. Maar met ‘Kamikaze’ stapt hij voor het eerst in jaren af van de fletse pop waarvoor hij zo vaak werd bekritiseerd en levert hij opnieuw een album vol woeste razernij zoals enkel de échte Slim Shady dat kan. Of, zoals hij zelf zegt: “You wanted Shady? You got it!”

Opener The Ringer is eigenlijk al meteen de samenvatting van de plaat. Die ligt min of meer in het verlengde van Chloraseptic (Remix), waarop hij zijn ongenoegen over mumblerap uitte. Wel, hier doet hij het veel uitgesprokener. Met uitzondering van Kendrick Lamar, J. Cole en Big Sean wordt zowat de hele moderne hiphopscene onderuit gehaald. “So finger-bang, chicken wang, MGK, Iggy ‘zae/Lil Pump, Lil Xan imitate Lil Wayne/I should aim at everybody in the game, pick a name/I'm fed up with being humble”, gaat hij er tekeer in het tempo van een TGV, waarmee hij tegelijk nog eens bewijst dat hij wel degelijk tot de top van de rapscene behoort.

Het indrukwekkende rijmschema en de sublieme woordspelingen van Greatest bevestigen die overtuiging al helemaal. Op een spookachtige melodie braakt hij met een onnavolgbare snelheid al zijn ongenoegen uit over rappers die de scene oververzadigen met trashnummers omdat ze zich blindstaren op streams. “So you sold 10 million albums, eh? (What?)/Only problem is, you put out 10 million albums, eh? (Haha).” Geen onterechte opmerking, nu kwantiteit bij rappers steeds meer boven kwaliteit gesteld wordt (*ahum* Migos *ahum*).

Eminem rapt alsof het een sport is, en wint dan nog ook. Ook de humoristische skits (humoristische intermezzo’s die in bijna al zijn albums te vinden zijn) zijn terug helemaal zoals ze waren op ‘Marshall Mathers LP’ in 2000. Manager Paul Rosenberg uit er zijn bezorgdheden over het feit dat de rapper met ‘Kamikaze’ de halve hiphopwereld op zijn nek haalt, maar Eminem antwoordt zoals het hem siert: hij geeft geen fuck. Dat trekt hij gewoon door op bijvoorbeeld Not Alike, waar hij de moderne rap, en heel specifiek Migos, Drake en Machine Gun Kelly, in het belachelijke trekt door die typische ad-libs en dat oersaaie kick-snarepatroon te gebruiken.

Afijn, Eminem is altijd op zijn best als hij kwaad is, en dat was hij op ‘Kamikaze’ zeker. Zoals hij op de titeltrack spuwt: “Revenge is the best medicine.” De vraag is nu of, en zo ja wie, zal antwoorden op Em’s aantijgingen. Maar een ding is zeker: als iemand antwoordt, zal Eminem opnieuw inspiratie hebben voor zijn volgende diss. Wie is dom genoeg?

3 september 2018
Jeroen Poelmans