Evanescence - Evanescence

EMI

Het is bijna niet te geloven dat het eerste album van Evanescence nog maar acht jaar geleden gelanceerd werd. Nochtans lijkt het alsof de groep al van het begin van de nu-metal hype mee aan het roer stond. Eigenlijk is het kwartet gewoon erg snel van niets naar wereldberoemd gegaan. En nu de volwassenheid stilletjes aan zijn weg vindt in Evanescence, is het hoog tijd voor het verplichte “self-titled” album.

Volgens de band zelf is er iets speciaals aan de opnames van deze 'Evanescence'. De groep klinkt anders, er gebeurden magische dingen, en er was veel ruimte voor vernieuwing. Toch voelde iedereen dezelfde sfeer uit de begindagen, toen er in een garage gerepeteerd werd.

Blijkbaar heeft de groep een beroep gedaan op een magische studiotechnicus, want die is erin geslaagd om alles netjes weg te mixen tot er niets meer van te horen valt. Dat straffe statements voor teleurstelling kunnen zorgen weten we al langer dan vandaag, maar dat houdt op de bonus dvd niemand tegen om de groep de hemel in te prijzen.

Niet dat het schijfje een muzikale miskleun is, helemaal niet zelfs. Maar het blijft een brave mix van gothic metal en rock, met een beetje dansbare pop erdoorheen. Leuk om te beluisteren, erg toegankelijk en dus onmiddellijk genietbaar. Maar opener What You Want kon net zo goed van het debuutalbum komen.

Meer nog, in elk nummer herken je wel een passage die je een déjà vu bezorgt. De zang wordt met de jaren wel beter en ook de productie van de songs klinkt een pak voller en beter afgewerkt. En ja, de muziek op The Change is veel krachtiger dan wat je ooit van Evanescence hoorde. Maar is het allemaal magisch en vernieuwend? Helemaal niet.

Zangeres Amy Lee leerde nochtans harp spelen en de pianostukjes werden zelfs met een grote vleugel opgenomen. Niet echt wat je in een doorsnee repetitieruimte ziet staan, maar het toont wel aan dat er een wil is om te evolueren. Als je dus op de details gaat letten, komen er een hoop mooie klanken naar boven. De gelikte productie is een opsteker voor radiozenders en staat zeker mooi onder een moderne videoclip, maar het laat Evanescence niet tot zijn recht komen.

Voor de fans van de groep is dit album zeker een opsteker, maar voor de twijfelaars perfect inwisselbaar met het oudere werk. Dan toch maar de hitjes van acht jaar terug? Of liever de details uit 2011? Evanescence maakt de keuze niet gemakkelijk.