FaltyDL - In The Wild

Ninja Tune

Twee jaar geleden leverde FaltyDL nog een meesterwerkje af met ‘Hardcourage’, zijn eerste album op het Ninja Tune-label. Een frisse oprisping van zuivere en wondermooie elektronica zoals we die graag geserveerd krijgen. Zijn vierde album klinkt donkerder, maar zeker niet minder boeiend. Nog steeds zoeft het geluid door je oren als rondvliegende projectielen in de Melkweg.

Een tweede vaststelling: geen vocalen. Uit het vorige album kon je misschien nog afleiden dat Falty op zoek was naar een toegankelijker geluid. Op She Sleeps liet hij Friendly Fire-zanger Ed Macfarlane zijn ding doen. Maar die weg is Drew Lustman, de New Yorker die achter FaltyDL schuilt, niet opgegaan. Integendeel lijkt wel. Hij spitst nog meer toe op de wonderlijke klanken die hij weet op te diepen en zelfs iets meer op de dansvloer.

Aqui, Port Lligat zuigt je haast letterlijk de plaat binnen waarna New Haven je doet twijfelen tussen het maken van vreemde dansjes en achterover liggend de boel op je te laten afkomen. Onrustige stemsamples worden gesust met zachte pianotoetsen. Ook het ritme lijkt te twijfelen tussen rondhossen en lekker chillen onder een palmboom. Het broeierige klanknest is de aanzet voor de rest van het album.

Op dezelfde manier kan je Do Me omschrijven. Het rustieke landschap maakt na een minuut een bocht van honderdtachtig graden en daalt af naar een haast tribaal en door overstuurde hardcorebassen geflankeerd werkstuk. Later komt alles samen en ontstaat er een euforisch geluid dat met maar weinig woorden te omschrijven valt. Alsof je tussen twee werelden pingpongt en uiteindelijk ergens in het midden terechtkomt.

Er komt ook een smakelijke toets Detroit techno kijken in het vooreerst nerveus klinkende Nine. Maar daar waar de ooit legendarische producers stopten, gaat FaltyDL verder met het experimenteren van ritmes. Kenny Larkin goes jazz? Meer jazzy invloeden merk je wellicht op in Ahead The Ship Sleeps, Frontin en Some Jazz Shit. En wie de warme en soulvolle klank van ‘In The Wild’ ontkent heeft dringend een les muziekgeschiedenis van doen.

Luister zeker ook naar het prachtige, melancholische Dos Gardenias of het beklijvende Heart & Soul terwijl In The Shit en Danger de weg naar de dansvloer helemaal open zetten.

Een knap en verrassend album waar fans van Four Tet, Bonobo, Mala en dergelijke een behoorlijke kluif aan hebben. Must-have!