Fandango Live - Kerkom Texas

Eigen beher

Ergens in Boutersem, niet ver van Leuven en net op geen half uurtje rijden van Brussel, bevindt zich Studio Fandango, een professionele studio die beheerd wordt door producer / (slide)gitarist Dirk Lekenne. Diezelfde Lekenne heeft naast zijn studio ook een eigen rootslabel (met o.a. GumboGumbo en het Antwerpse Handkerchief) en een eigen groep, die zich  in rootsy americana specialiseert. Kern van Fandango is naast Lekenne ook Luk De Graaff (bas, gitaar, mandoline, percussie). Het duo krijgt zowel live als op plaat ondersteuning van Walter Mets (drums, percussie), Pieter Akkermans (keyboards) en Tim Van Passel op bas. De samenstelling van Fandango Live wisselt wel al naargelang het specifieke studio- of live project.

Een eerste release, ‘Something Else’, een combinatie van instrumentale filmmuziek en bluesy rootssongs, dateert van 2013. Met ‘Teen’ greep de groep richting eighties waarna het meest recente werk ‘Hands’ (2014) een mix werd van roots-, blues-, rock-, pop- en worldsferen. En nu is er deze liverelease die niet zomaar ‘Kerkom, Texas’ gedoopt werd.

De albumtitel verwijst naar Ry Cooder, een muzikant die menige muziekstijl afwisselt en steevast zijn eigen weg bewandelt. Hij maakte ooit de soundtrack bij de film ‘Paris, Texas’. Naast Cooder is ook JJ Cale een referentie voor het Fandangogeluid, gezien de Tulsa-sound een bron van inspiratie is voor Lekenne en De Graaff. Op het album vinden we overigens twee covers van JJ Cale terug: het bekende Magnolia (dat eerder al eens bewerkt werd door Tom Barman en Guy Van Nueten) en Humdinger.

De instrumentale opener Kerkom zet meteen stevig in op slidegitaarwerk, waarna ook een meer akoestische invalshoek opduikt. Een heerlijk, laidback pareltje van een paar muzikanten die hun talent botvieren. In het aardige The Story Of A Man horen we soul en blues die elkaar vinden, het soort song waar pakweg iemand als Mark Lanegan grote sier mee maakt. De slidegitaren mogen ook van stal in het erg opwindende Pretty Little Thing, dat vaagjes verwijst naar U2 ten tijde van ‘Achtung Baby’.

Niet alle nummers zijn helaas even geslaagd. Zo klinkt de ol’ fashioned rock-’n-roll van I’m Coming Home wel erg aardig, maar levert het weinig muzikale meerwaarde op. Wel nemen we aan dat dit soort rock het goed doet als je weer eens in de file staat of je op een of andere verloren highway in de States aan het rijden bent.

Dan neemt de band wat gas terug door in te zetten op sfeerschepperij. Lekenne koppelt zijn gitaarslides in het verdomd smerige Dirty Lie aan het solide drum- en baswerk van Yannick Depauw. Zo komen we aan bij de JJ Cale cover Magnolia, net als het origineel een baken van rust. Het is een versie, die erg trouw blijft aan het origineel, die ook respecteert maar evenwel wat verschilt in een aantal kleinere accenten. Net als het stomende, bluesy Humdinger.

Masterplan zou zo uit de koker van The Rolling Stones kunnen komen. Tongue-in-cheek-vocals, een rockende riff, die zich ontplooit, en Alan Louie die wat mondharmonica bijdraagt. Daarna volgt het bijzonder mooie It’s Gonna Be Alright, een klein liedje met slechts gitaar en stem. Hetzelfde geldt voor This Rain Won’t Last Forever, gecomponeerd en ingespeeld door Luk De Graaff. Om de deuren van Kerkom, Texas te sluiten is er de instrumental Texas, dat bijzonder rustgevend klinkt.

Met net geen klein uurtje speeltijd verkent Fandango Live het spectrum van de rootsy americana: veel bluesy slidegitaarwerk, maar evenzeer snuifjes soul, stevige rock en wat kleinere akoestische songs. ‘Kerkom Texas’ is een erg aangenaam album om naar te luisteren. We zijn in ieder geval erg benieuwd naar wat de toekomst voor hen in petto heeft.