Fiction - The Big Other

Moshi Moshi

Verleid door single Museum doken wij met open oren in ‘The Big Other’ (een naam ontleend aan een term uit de psychoanalyse) het debuutalbum van Fiction. Het werd een nostalgische trip naar de jaren ’80, onze muzikale wonderjaren.

Onlangs lazen we ergens dat muziek maken dezer dagen een kwestie is van achteruitkijken. Veel nieuws is er niet meer om uit te vinden en het is dan ook begrijpelijk dat jonge muzikanten terugblikken en proberen creatief om te springen met hun muzikale erfenis. Dat doet ook Fiction.

Museum sprong in onze oren dankzij de spartelende drums, de spitante gitaarlijntjes en de vocalen die oh zo bekend, maar toch ongrijpbaar klonken. Ondertussen zijn we er achter uit welke potjes van De Grote Muziekshop de jongens van Fiction de ingrediënten  voor hun sound haalden.

Verwacht niet de meest voor de hand liggende bands uit de jaren van de New Wave. Het pleit voor Fiction dat ze goed geluisterd hebben naar A Flock Of Seagulls , The The, China Crisis en jawel… Fiction Factory.

Dat maakt hun geluid vrij subtiel, maar helaas ontbreekt het de songs soms aan “een koe in de kamer”, iets waar je van opkijkt dus. Opener Parting Gesture heeft dat wel. De song wordt mooi opgebouwd en bevat de nodige wisselingen in ritme en volume. Ook het pianomotiefje is leuk gevonden.

Careful boeit ook dankzij het refrein en de borrelende baslijn, maar “oudje” Big Things tapt al iets teveel uit datzelfde vaatje en Step Ahead bewijst dan wel tekstueel dat dit Londense vijftal over humor beschikt. Muzikaal is het er niet aan te horen.

Het is wachten op Be Clear om nog eens op te kijken, maar dan is het weer kabbelen geblazen tot Vertigo In Bed dat duidelijk naast La Femme Accident  van OMD heeft gelegen.

De plaat sluit af met The Apple, een ode aan Alan Turing, een geniale Britse wiskundige die een onbetaalbare bijdrage leverde aan het verslaan van de Nazi’s, maar veroordeeld werd tot chemische castratie omwille van zijn homoseksualiteit en zelfmoord pleegde door het eten van een vergiftigde appel. Fiction brengt dit hartverscheurende verhaal vanuit het standpunt van Turing zelf met kippenvel als gevolg.

‘The Big Other’ is al bij al een relaxte plaat die herinnert aan een paar bijna vergeten bands uit de jaren tachtig met een paar memorabele songs maar die ook iets teveel uit hezelfde vaatje tapt wanneer de inspiratie en bezieling ontbreekt.