Field Report - Field Report

Partisan Records

Eén man, één gitaar. Mensen als Damien Rice, Bon Iver, Bob Dylan en Bruce Springsteen bewijzen dat er niet meer nodig is om de luisteraar te boeien. De man en de gitaar zijn ook de basis van Field Report, al is er ook subtiele inkleuring aanwezig. De teksten over eenzaamheid en verlangen op de gelijknamige debuutplaat leven sporadisch mooie luistermomenten op.

De man achter Field Report heet Chris Porterfield en hij zat tot 2006 nog in de band DeYarmond Edison met een zekere Justin Vernon. De band splitte, Vernon werd door omstandigheden Bon Iver (dankzij een liefdesbreuk en een blokhut in de bergen), hij werd wereldwijd succesvol en de andere leden bleven achter.

Porterfield liet onlangs nog optekenen dat hij grote jaloezie voelde tegenover wat Bon Iver nu overkomen is. Die eerlijkheid siert hem. Voor er onduidelijkheid over kan bestaan: de twee zijn vrienden, ‘Field Report’ is opgenomen in de studio van Justin Vernon. Met Field Report lijkt het vooralsnog niet dezelfde richting uit te gaan en voor de eindejaarslijstjes zal het ook een ietsje tekortschieten, maar mooi is het wel.

Op Fergus Falls bezingt Porterfield zijn roots in een mooie Springsteen-achtige ballade die in de laatste minuut met de toevoeging van drums, strijkers en blazers neigt naar iets dat op ‘Bon Iver, Bon Iver’ had kunnen staan.

Minstens even mooi is The Year Of The Get You Alone waarin Porterfield mijmert over een verloren liefde.  “I drink at home most days now/and sometimes sleep with my wife/(…)/but I don’t love her/like I love you”.

Een stukje vergeten geschiedenis krijgen we in Taking Alcatraz, een nummer over Richard Oakes, een activist behorend tot de inheems Amerikaanse Mohawk. Tussen 1969 en 1971 bezette hij samen met een groep studenten Alcatraz Island om te strijden voor de gelijke behandeling voor de rechten van de Mohawk.

Het allermooist is misschien wel Circle Drive, over de vergankelijkheid van vriendschap. “Stephen joined the Army and jumped on a grenade/I took a punch for Peter, never heard from him again/I am singularly lonely living here without you

 ‘Field Report’ is een luisterplaat. Voor de muziek hoef je ’t niet te doen. Mensen die het verzaken om naar teksten te luisteren laten deze plaat beter links liggen. Zo is Chico The American prachtig, maar kan je wel Wikipedia binnen handbereik gebruiken tijdens het luisteren om de tekst volledig te doorgronden.

Voor allen die er wat moeite voor willen doen: maak kennis met een singer-songwriter die zijn publiek niet wil onderschatten. Sportpaleizen zal Field Report er niet mee uitverkopen, Bon Iver zien we hem ook niet meteen achterna gaan, maar een klein mooi plaatje heeft hij wel gemaakt en dat is al meer dan wat wij met ons leven gedaan hebben.