Fine China Superbone - Plaguey

Gertruida

Het Haagse noisegezelschap Fine China Superbone heeft op twee decennia tijd een even grillig leven achter de rug als de muziek die het produceert: groepswissels, onthoofding van frontmannen, een andere aanpak,... niet echt een constante te noemen. Wat wel gebleven is: het produceren van mathematische, hoekige noiserock. Na een gelimiteerd, titelloos plaatje lijkt die weg met ‘Plaguey’ nu wel echt voorgoed geplaveid.

Kort, krachtig, frontaal. Dit scherpe trio zoekt de confrontatie op. De combinatie van opgefokte drums, rommelende lodderbas, scherend gitaarwerk en de luide scandeer- versus wauwelzang van zanger-gitarist Wiebe Berkhuizen. U zoekt referenties? Maak een pikante cocktail van NoMeansNo, Fugazi en The Jezus Lizard en je komt aardig in de buurt. Misschien nog met een gedurfde scheut doe-het-zelf-isme er bovenop.

Dat hoeft trouwens niet als een gierende sneltrein op u af te vliegen. Met een bijna zes minuten durend Forty Years In The Desert durven de heren tegen het einde zelfs het minimalisme op te zoeken van een dromerige, uitdijende gitaar, nadat de song met veel gehak en geratel van links naar rechts is gesprongen.

Om niet in blinde noise te vervallen, heeft Fine China Superbone echter ook gefocust op songstructuur, een “must” voor wie het etiket “math” draagt. Soms heerlijk uitdagend, maar in het geval van een trager en explicieter How Miserably ook lekker meewiegend met de scherende gitaar- versus basriff. De constante wissel van ritmiek en drive en het losmaken van een vierkwartsstructuur is dan ook de drijvende kracht achter dit relatief korte album. Dit trio heeft geen nood aan overdonderende luidruchtigheid, hoewel de energie die ze uitspuwen wel ten volle tot uiting komt op een stevig volume.

Dus ja, ergens zijn we wel fan. Twintig jaar geleden hadden we Fine China Superbone graag in de Lintfabriek gezien. Maar nu houden we het ook graag op de stempel “underground”. Een mooie bijverdienste voor de fans van dit genre. Voor anderen een zooitje om liever niet na valavond op straat tegen te komen.