FKA Twigs - LP1

Young Turks

Maak kennis met een schuchtere doch wulpse jongedame die zo zacht in je oor kreunt dat niet alleen de haartjes op je arm ervan rechtkomen. Dit alles vermengd met beats van een producer die zijn volledige jeugd opgesloten is geweest in een donkere kamer vol met fluorescerende posters van melkwegen en planeten. Dames en heren: Arca en Twigs! De twee komen, geruggensteund door een team producers zoals Inc. en Sampha, de duistere r&b-kamer binnen via een piepende achterdeur en laten ieders adem verstokken. Na hun 'Ep1' en 'Ep2' komt nu (logisch) 'Lp1' uit. En daar zal je toch even moeten voor gaan zitten.

(Formaly Known As) Twigs heeft het om het te maken. Ze is modebewust, heeft een paringsdans in de heupen en is gezegend met een mooie stem. Maar in tegenstelling tot andere r&b-diva’s blijft ze kwetsbaar in haar teksten, zonder haar onkuisheid te verliezen.

Waar Rihanna mannen neerknalt in het centraal station, of Beyonce weer haar feministisch kantje bovenhaalt en mannen dwingt om een dure ring rond haar vinger te duwen, brengt Twigs geen al te moeilijke teksten over verlatingsangst, onzekerheid en de liefdesdaad zonder gemeen of vulgair te doen. Een zucht van opluchting bij zowel het vrouwelijk als het mannelijk publiek, in een genre dat stilletjesaan ordinair aan het worden was. Maar braaf kunnen we dit nu ook weer niet noemen.

Op het openingsnummer Preface trekt Twigs een blikje beats open dat vooraf grondig geschud is. Verschillende geluiden spatten in het rond en Twigs begeleidt deze met koorgezang waar we rillingen van krijgen. Een mooie voorbode van wat komen zal. Op Lights On krijgen we een zeer gevoelig en smekend synthesizerdeuntje gepresenteerd - of is het een gitaar?-  en vat Twigs in een mooi refrein samen wat we daarnet bedoelden: “When I trust you we can do it with the lights on”. Onzeker maar toch een tikkeltje speels.

De intro van Two Weeks grijpt je direct bij je nekvel, en wanneer de hobbelende bas begint en Twigs “ I know it hurts” hijgt, besef je dat je naar iets speciaals aan het luisteren bent. Plots valt ook op hoe gelaagd de producties zijn op dit album. Drumpartijtjes komen uit de verte eens piepen, geruis, diepe hi-hats en zo kunnen we wel nog een tijdje doorgaan. Acra, die al indruk maakte met zijn mixtape ‘&&&&&’ neemt je mee in een donkere wereld waar Twigs met haar engelengezang de gordijnen op een kiertje trekt om zo een streepje licht binnen te krijgen. Het doet ons denken aan Portishead maar dan geiler, Aphex Twin maar dan braver of Purity Ring maar dan Britser.

Over singles Pendulum en Video Girl zijn we minder lyrisch. Pendulum staat er dankzij het prachtige melodieuze refrein, maar de rest kan ons net niet genoeg bedwelmen. Video Girl is dan weer het verplicht popnummertje dat hier en daar wat airplay verdient en al bij al is het een mooie voorstelling van de persoon Twigs:  een ex-danseres die bij grote popsterren op de achtergrond te zien is in hun videoclips (oa. Kylie Minogue, Ed Sheeran en Jessy Ware). Neen, onze voorkeur gaat dan meer uit naar Closer en vooral Kicks, waar Twigs ruimte krijgt om te experimenteren met hoge en lage tonen maar waar we vooral de opbouw naar het refrein en de mooie synths extra in de verf willen zetten. Twee juweeltjes!

Al zou je het tegendeel beweren als je haar teksten hoort, toch krijg je FKA Twigs niet na één date in je bed. Deze plaat irriteert als achtergrondmuziek, maar intrigeert als je er je tijd voor neemt. Dus een kleine tip van deze redactie: zet die koptelefoon op, leg die smartphone opzij en doe de deur op slot. Op die manier zal je nog veel mooie momenten beleven aan deze plaat.

FKA Twigs speelt zaterdag 16/8 in de Castello van Pukkelpop.