Flume - Flume (Deluxe Edition)
Transgressive
2013 was een kruistocht voor Flume. Nadat hij thuisland Australië aan de voeten kreeg, trok de ondertussen tweeëntwintigjarige producer heel de wereld rond om daar hetzelfde te bewerkstelligen. Zijn debuutalbum ligt dan ook bijzonder goed in het oor. De jongeman tapt uit r&b-, hiphop- en housevaatjes om er mooie popmuziek uit te destilleren. En nu is er de deluxeversie met niet minder dan vier discs.
De eerste cd bevat het originele album. Op het tweede schijfje staat de zeer door hiphop geïnspireerde mixtape, die ook geheel gratis op het net te vinden is. Songs worden van (extra) vocalen voorzien door ruig volk als Killer Mike, Boldy James, Freddie Gibbs en Wu-Tang Clan-rapper Ghostface Killah. Een leuke extra, maar het geeft Harley Streten (aka Flume) niet meer streetcredibility.
We worden ook nog getrakteerd op remixes van en voor Flume. Amerikaan Shlohmo maakt van Sleepless een heerlijk donkere en hitsige versie. 123MRK voorziet Holdin On van een groovy beat en voegt funky synths toe. Onder de vleugels van Hermitude wordt datzelfde nummer opgeblazen tot een lawaaierige splinterbom. Ook Ta-Ku hadden we met Left Alone en de soulstem van Chet Faker opzienbaardere dingen willen zien doen. Het origineel overtreffen is evenwel geen makkelijke opdracht. Insane ondergaat tenslotte nog een trap-injectie door Flume’s label- en landgenoot L D R U.
De remixes die Streten dan weer maakt voor collega’s als Disclosure, Yolanda Be Coo & Gurrumul, Hermitude en New Navy vallen tegen. Het zijn vaak flauwe doorslagjes van de oorspronkelijke versies en dezelfde trucjes worden tot vervelens toe gerecycleerd. Bovendien haalt de intro van A Baru In New York het niveau van wat doorgaans in het kuuroord om onze hoek te horen valt en klinkt zijn remix van Hyperparadise als pure volksverlakkerij.
Hetzelfde gevoel hadden we ook ietwat bij de live-opname die op de dvd staat. Anderhalf uur kijken naar iemand die achter zijn laptop staat te blinken, je wordt er zowaar moe van. Hoewel er heel wat vocals op het album staan, wordt alles simpelweg van op die ene laptop afgespeeld. Enkel Chet Faker duikt tien minuten voor het einde op om twee nummers te zingen. Verder vallen er wel wat leuke visuals links en rechts te zien, maar een blitse liveshow konden we dit moeilijk noemen. Eerder een veredelde dj-set met een horde gillende meisjes op de voorgrond.
Als extra snoepje is er 'The Producer Disc' waarop Harley Streten uitlegt hoe hij te werk gaat. Dat hij bijvoorbeeld niet veel meer gebruikt dan een standaard synthesizer, een sampler en Ableton Live. Van datzelfde software programma kan je ook een promoversie installeren. En je krijgt er alvast een aantal tutorials en samples bij, die je op weg moeten zetten.
De ‘Deluxe Edition’ is het overwegen waard als je het album nog niet zou hebben, maar wij vallen niet achterover van de extra cd’s en dvd’s. Wij willen eigenlijk gewoon weten hoe Flume evolueert en hoe dat volgende album zal klinken.