Forest Swords - Compassion

Ninja Tune

Forest Swords brengt vier jaar na het wondermooie 'Engravings' het langverwachte 'Compassion' uit. Daarmee bewijst hij één van de te volgen artiesten te zijn in de hedendaagse muziekwereld.

Forest Swords, dat is nog steeds de Liverpoolse producer en muzikant Matthew Barnes. En hij heeft grote ambities voor dit album. Zo zullen er in een latere fase multimediale projecten (dans, performance,...) uit voortvloeien. Zijn vooral door dance en elektronica gestuurde sound maakt een multimediale invulling bijna vanzelfsprekend. En dat Barnes veel aandacht heeft voor het visuele, blijkt onder meer uit de geweldig mooie hoes, die een tijdloos karakter heeft. Daarvoor haalde hij inspiratie bij foto's die gevonden werden in de studio's van schilder Francis Bacon. Alsof Forest Swords wil aantonen dat de langverwachte opvolger een zware dobber was.

Het duurde even vooraleer Barnes na het succes van zijn 'Daggers'-ep en 'Engravings' aan de opvolger kon werken. Er was immers van alles te doen: soundtracks voor dansprojecten ('Shrine'), samenwerkingen, tournees en zoveel meer. En nu is er dan toch dat nieuwe album waarmee hij wederom grote indruk maakt.

'Compassion' legt een verband tussen het verleden en het heden in een wereld die bol staat van onzekerheden. Uitdagend bleek vooral het uitproberen van de mogelijkheden van de nieuwe communicatievormen. Het idee om al WhatsApp-end met fans zijn muziek te verspreiden, was er daar slechts één van.

De uit aan elkaar gebricoleerde found sounds bestaande opener War It komt binnen met een wat plechtstatige feel. De songs zitten vol creatieve impulsen zoals de pittige drive die hoogtepunt Arms Out ('home') stuurt. Net als vele anderen speelt Barnes met allerhande drumsounds en synths, maar toch slaagt hij erin zijn songs helemaal niet kil te laten klinken. Dat heeft te maken met het feit dat hij koude electronica verrijkt met warme geluiden. Barnes speelt bovendien met stiltes waar hij dat nodig acht en bevordert zo het mysterie.

Dat doet ook The Highest Floods waarin hij op bijzonder knappe wijze vocals samplet. Het is de ideale voorbode voor climax Panic dat een claustrofobische indruk nalaat. Barnes speelt als een grootmeester met zowel archaïsch klinkende als postmoderne geluiden (het exotische Exalter) en weet zo uiterst fascinerende en overtuigende, muzikale klanklandschappen in elkaar te boksen.

'Compassion' is bijzonder streetwise (het jazzier getinte Raw Language, Vandalism), maar is onverbloemd als het gaat over de zaken die Barnes bezig houden. In die zin lijkt Border Margin Barrier de sleutelsong te zijn. Alsof hij wil aangeven dat hij zijn muzikale ambities continu wil verleggen. Barnes toont zich experimenteel, maar ook kwetsbaar. 'Compassion' levert het bewijs dat we het beste nog lang niet gehoord hebben van deze muzikant-producer.

Forest Swords speelt op vrijdag 18 augustus ten dans op Pukkelpop.