Forest Swords - Engravings

Tri Angle

Een hokje is nooit zo eenvoudig als het lijkt. Je kan het niet zomaar over rockmuziek hebben en onder dance valt echt wel meer dan Avicci, Martin Garrix en Swedish House Maffia. S O H N werd het voorbije jaar al opgemerkt en ook Forest Swords heeft in 2013 (eindelijk) een knappe debuutplaat afgeleverd.

Eindelijk, inderdaad, want ‘Engravings’ komt er drie jaar na zijn tweede ep ‘Dagger Paths’. De voornaamste schuldige daarvoor is de zware gehoorschade die de Engelsman Matthew Barnes, de man achter Forest Swords, heeft opgelopen en die hem zwaar heeft doen twijfelen om te stoppen met muziek. Barnes vond ergens toch de moed die hij nodig had om ‘Engravings’ te maken en schreef tien tracks bij elkaar op zijn laptop in de openlucht ergens op het Noord-Engelse strand aan de rivier Dee.

De muziek van Forest Swords proberen omschrijven is eigenlijk onbegonnen werk. Burial in het huwelijksbootje met Ennio Morricone zoals hij al meermaals omschreven is, komt nog het dichtst in de buurt. Het is een omschrijving die vooral te horen is in nummers als Ljoss en Orby Terror die niet zouden misstaan in een slowmotion-scène in de volgende western van Quentin Tarantino.

Slowmotion, een volgende trefwoord bij Forest Swords. De nummers bevatten beats, maar het zijn slome beats. Slome beats ingegraven in tracks die een minutieuze en geduldige opbouw kennen. ‘Engravings’ is dan ook geen plaat die het goed zou doen op Tomorrowland, daar is ze te weinig instant en opzwepend voor.  Ze zou beter gedijen in een donkere concertzaal of een verduisterde festivaltent. Is het elektronica? Absoluut. Is het ook dansbaar? Als je dromerig en traag danst.

Tracks uit ‘Engravings’ lichten zou zonde zijn omdat de plaat in geheel aan sfeeropbouw doet en aan kracht inboet als je er tracks uit gaat isoleren. We gaan dat dan ook tot een minimum beperken, maar we willen toch even aanstippen dat Forest Swords, net als S O H N, aanleg heeft voor een flinke dosis melancholie. Luister maar eens naar die op de achtergrond aanwezige pianootjes in Gathering en The Plumes.

Tijd voor een conclusie? ‘Engravings’ is een aanrader voor al wie van duistere, spookachtige, gedetailleerde, melancholische, moeilijk te doorgronden elektronica houdt. Wie eens wil gaan bekijken wat dat live geeft kan op zondag 6 april een kijkje gaan nemen in AB Club.