Garcia Goodbye - Daydreamer Sleepwalker
Goomah Music
We mogen niet zeggen dat Garcia Goodbye ons niet gewaarschuwd heeft voor de inhoud van hun debuut ‘Daydreamer Sleepwalker’. “Warning, warning: We play popular music!” staat er op hun MySpace te lezen. En ze menen het: ‘Daydreamer Sleepwalker’ bevat zomerse popmuziek zonder compromissen à la Tom Helsen, maar dan puurder, met evenveel aandacht voor instrumentatie als voor melodie en met een korte broek aan. Ze zijn ook niet vies van een snuifje elektronica en discoritmes worden liever toegejuicht dan vermeden. Dit alles komt van eigen bodem. Neen, we geloofden het eerst ook niet.
Als u ooit bent wakker geworden met het gekke idee om popmuziek te gaan maken dan heeft u al veel gemeen met Tommy Gontie, het brein achter Garcia Goodbye. Diegenen die daarna nog bij een vriend/producer gaan aankloppen om dit plan in een tot studio omgebouwde kamer te gaan realiseren zijn minder dik gezaaid. Van het één komt het ander en voor ze wisten hadden ze een ep klaar en een platencontract bij het Nederlandse Goomah Music om een volledig album te gaan maken. Er zijn mensen met minder veel geluk dan de jongens van Garcia Goodbye.
Het album begint zeer rustig en bereidt de luisteraar een beetje voor op de leuke pop die ons te wachten staat. Een rare synthesizer vult de ruimte na wat lp-gekraak dat niet echt op zijn plaats lijkt. We merken meteen dat The Muting Song een meezinger is, al zijn we niet overtuigd van Gonties stem. Op de leuke zomerse single You Know Exactly How I Feel zijn kunnen we hem wel aanhoren en het valt op dat de toon ondertussen gezet is voor het hele album. The Muting Song is de ietwat tragere song met elektrische en akoestische gitaren en synthesizer. You Know Exactly How I Feel gooit vanaf het begin meezingbare melodieën naar ons hoofd.
Op Hide is er al een leuke uitzondering op die regel, daar komt op de achtergrond af en toe een glijdende gitaar piepen die zeer veel voor het nummer doet. Dancing School is waarschijnlijk het beste nummer op het album, al doet de intro meteen denken aan Bliss van Muse: een haperend gitaartje en een dromerige synthesizer die arpeggio's speelt. We kunnen met dit toeval nog leven en luisteren naar de drum die het geheel dansvloervriendelijker maakt dan Bliss. Het leuke aan Dancing School is de tekst: een lofzang voor de dames die hun vriend meenemen naar danslessen en de passie en gevoelens die daar op volgen. We hoeven niet uit te leggen dat de muziek hier complementair is met de zang. Het enige dat misschien een beetje tegenvalt is de mastering: soms is die wat aan de doffe en platte kant en in popmuziek mag er toch wat meer diepte en minder dynamiek zitten.
Eén van de alternatiefste nummers op ‘Daydreamer Sleepwalker’ is My Life In Finland. Het zorgt voor een leuke afwisseling en de strofes van het nummer zijn helemaal af. Er woelt een donker sfeertje mede door de gitaar die een beetje new wave klinkt. De strofes anticiperen echter op iets dat er in de refreinen niet komt. We moeten wachten tot de brug vooraleer dat sluipend gevoel te voorschijn komt. Meteen daarna volgt nog één van de betere nummers op het album: Daydreamer Sleepwalker. De akoestische gitaar en de zang zetten meteen een soort van – we durven het bijna niet in de mond nemen – kleinkunstsfeer, maar dan wel met een flinke draai. We mogen nog eens wegdromen op Aura FM en verlaten de wereld net op het moment dat 'Daydreamer Sleepwalker' de cdspeler verlaat.
Dat neemt nog niet weg dat het debuut van Garcia Goodbye over de hele lijn luisterwaardig was. Vaak past Gonties stem niet zo goed op de muziek en laat het songwriterschap en de productie het wat afweten.
Laten we echter dit onthouden: 'Daydreamer Sleepwalker' heeft nummers die ons, soms melig en soms heel puur kunnen laten wegdromen, dansen en terugdenken aan jeugdige lentes. Wie wil dat niet door zijn radio horen knallen?