Gems - Kill The One You Love

Carpark Records

Constant zijn we op zoek naar juweeltjes in de nooit aflatende stroom aan releases. Toen we een paar maand geleden Living As A Ghost van een band met de veelbelovende naam Gems hoorden, dachten we dan ook dat we iets zagen blinken.

In 2013 bracht het duo Lindsay Pitts and Clifford John Usher al eens een ep uit waarop ze de basis legden voor hun sound, die dromerig en etherisch is, maar ook gevuld met een donkere en woeste romantiek . De synths klinken als jachtige wolken en Pitts zingt een beetje als Dido: ijl en onzeker.

Die ep leverde het duo een platendeal op bij Carpark Records waar ze nu een eerste langspeler mogen uitbrengen. Living As A Ghost is daarvan de eerste single die de verwachtingen strak gespannen hield. Verwachtingen die helaas uiteindelijk niet helemaal ingelost worden.

Zo opent de plaat met het ietwat overbodige, korte instrumentaaltje Blood Runs. Het zou een leuke aanzet kunnen zijn, maar lijkt nu enkel op een track die nooit afgewerkt raakte. Gelukkig wordt die meteen gevolgd door een ijzersterk trio.

W/ O U is een glossy synthpopnummer dat gekruid is met herfstige eenzaamheid, Soak is een wervelwind van heerlijke, donkere pop, engelachtige funk en bezwerende harmoniezang en in Living As A Ghost hengelen zowel de stem van Pitts als de donkere synths en de echoënde gitaren naar de gunst van de luisteraar.

In Empires Fall klinken ze zoals Icona Pop had moeten blijven klinken: inventief met samples van o.a. oude schrijfmachines, pompende bassen en akoestische gitaren die lekker mogen nagalmen. Shoegaze, r&b en zelfs drum 'n bass vinden elkaar in een lekkere mix.

Die mix mislukt echter in HeartbreakerI, dat start – en regelmatig terugvalt – als een ballad, maar waarin de meer heftige stukken geforceerd overkomen en ook Scars overtuigt niet. Misschien ligt het aan de clichématige beats die hier opborrelen uit de bron van Usher. Plots lijken de ideeën op.

Dat wordt nog tegengesproken door de schimmige r&b-track Tangled Memories en even verder door het grimmige Epitath, maar de beste tracks staan toch duidelijk vooraan op de plaat. 

Een echt juweeltje kunnen we ‘Kill The One You Love’ dus niet noemen, maar de donkere onderstroom van dit album laat het toch uitsteken boven andere elektropopalbums. Fans van bijvoorbeeld Warpaint, Cathedrals of MS MR zullen hier heel wat plezier aan beleven.