Glen Hansard - This Wild Willing
Anti Records
Een nieuw album van Glen Hansard is iets waar wij steevast naar uitkijken. Hansard verrast zelden, maar stelt ook nooit teleur. Ook op zijn nieuwste plaat, ‘This Wild Willing’, presteert de Ierse bard weer op bijzonder hoog niveau en weet hij met zijn intense folkrock de belangstelling uiterst goed vast te houden.
‘This Wild Willing’ is bedacht in Parijs en opgenomen in Black Box Studios met David Odlum achter de knoppen en een vaste kern muzikanten met verschillende achtergronden. In totaal werkten vierentwintig verschillende muzikanten mee aan het album. Zo speelden naast Glen Hansard getrouwen Joe Doyle op bas, Romy, die naast piano en zang ook de strijkersarrangementen voor haar rekening nam, en zijn live band ook enkele elektronische muzikanten uit Dublin en klassiek geschoolde, Iraanse muzikanten mee. De som van al dit talent en de ruimte, die ze tijdens het onstaan van het album kregen, zorgden er mee voor dat ‘This Wild Willing’ opnieuw een album is van hoogstaand niveau.
De openingssong I’ll Be You, Be Me is er alvast boenk op. De beats en fluisterende zang trekken je aandacht en die opgebouwde spanning mondt uit in een verrukkelijke ontlading. Opvolger Don’t Settle is vintage Hansard. Enkel zang en piano bij aanvang, maar de band valt al snel in vol ornaat in; de busker Hansard en The Frames in één song. Fools Game lijkt, ondanks een licht vervormde stem, ook die richting uit te gaan, maar als we daarnet over vol ornaat spraken, moeten we nu de overtreffende trap bovenhalen, want het abrupte invallen van de band zorgt voor een maximaal contrast. Op het einde valt alles terug op een ingetogen, sierlijke vrouwenstem.
De klassiek geschoolde, Iraanse muzikanten, die Hansard in Parijs via vrienden leerde kennen, zorgen voor een oosters tintje in Hansards muziek in Race To The Bottom en het beladen The Closing Door. Traditioneler gaat het er aan toe in het akoestische Brother’s Keeper, het lichtvoetige Mary, waar de violen voor enige zwaarte zorgen in de tweede helft van de song, en het heerlijk lange Good Life Of Song waarin de band in haar geheel ingetogen presteert op topniveau en de song in Iers-traditionele stijl neerleg.
Hansard kan dus behoorlijk uitpakken, maar is minstens zo straf, wanneer hij dit net niet doet. Naar het einde van het album wordt serieus gas terug genomen, hetgeen bijdraagt tot de volheid van de nummers. De impact van ingetogen en kleine songs als Who’s Gonna Be Your Baby en vooral afsluiter Leave The Light, die teert op gitaar, ingehouden strijkers en intense zang, is immens.
‘This Wild Willing’ biedt alles wat wij van een Glen Hansard-album verwachten: schoonheid, echtheid, spanning en intensiteit. Hansard musiceert al jaren op hoog niveau zonder compromissen te sluiten en wij hopen dat hij nog jaren gewoon zo verder doet.