Grizzly Bear - Shields

Warp Records

Na een eerste luisterbeurt leek het alsof Grizzly Bear helemaal anders klonk dan op ‘Veckatimest’, hun doorbraakalbum uit 2009. Ettelijke luisterbeurten later - en die heeft ‘Shields’ zeker nodig - lijkt het alsof er helemaal niet zoveel veranderd is.

Shields



Het viertal uit Brooklyn werd drie jaar geleden met hun single Two Weeks plots uit de underground indiescene gekatapulteerd. Dat het nummer ook gebruikt werd in een commercial bracht hen nog meer naambekendheid. op. Toch was ‘Veckatimest’ niet bepaald een toegankelijk album. Opvolger ‘Shields’ is dat evenmin, maar klinkt toch een stuk verteerbaarder.

De muziek van Grizzly Bear wordt dikwijls omschreven als barokke kamerpop. Het is ons bij dit vierde album nog steeds niet duidelijk wat dat nu juist wil zeggen. De songs hebben rijke en complexe structuren, waardoor ‘Shields’ opnieuw geen album is geworden om even rustig op de achtergrond te draaien. Je moet er tijd voor nemen. Veel tijd. En na verloop van tijd zal het album je een onbestemd, ietwat ongemakkelijk en vooral onbeschrijfbaar gevoel geven waarbij vooral melancholie overheerst.

Opener Sleeping Ute is de grandioze opener en is bovendien zo’n nummer dat je helemaal in zijn greep houdt, dat je ook niet wil loslaten uit angst dat de rest niet beter kan worden. Speak In Rounds duwt die ongegronde vrees meteen aan de kant. Het nummer ontpopt zich onmerkbaar tot een pompende popsong waarop het onmogelijk stilzitten is.

Eindigen in een grootse finale is iets wat op wel meer nummers gebeurt. Ook Yet Again en het sublieme Half Gate werken op dezelfde manier. En ook weer niet. Het eerste geeft ook de gehele feel van de plaat weer: de luchtige oh-oh-oh’s wisselen af met donkere, zware gitaarlijnen en percussie. Je weet niet goed wat je er bij moet voelen.

The Hunt en What’s Wrong halen de vaart gelukkig even uit de plaat want de prachtige, haast bombastische slotsong Sun In Your Eyes vergt weer behoorlijk wat energie. Net als dit nummer is dit een plaat die je moet “schillen”: laag na laag, luisterbeurt na luisterbeurt geeft het zijn ontelbare details pas vrij. Een intensieve ontdekkingstocht die alle tijd die je erin moet steken, waard is

29 september 2012
Tom Weyn