Hannelore Bedert - Uitgewist

Baanrecords

De ondanks haar soms in vitriool gedoopte pen toch sympathieke Hannelore Bedert wekte, na haar enthousiast onthaalde debuut ‘Wat Als’ (2008), torenhoge verwachtingen, kreeg het stigma “kleinkunstenares” opgekleefd en was het slachtoffer van een serieuze writer’s block. ‘Uitgewist’ is haar tweede album en hiermee vond ze meteen haar tweede adem.

Het werk van Bedert is niet voor gevoelige luisteraars. “Ik de knikker, gie de stront.” is bijvoorbeeld haar beeld van een relatie. Voor meer van dergelijk spreekwoordelijk lekkers verwijzen wij u graag naar het boekje bij haar cd, of - voor de verstokte internauten onder ons - naar één van de vele door Google Ads overspoelde lyricswebsites.

Even wat aandacht voor de arrangementen nu, graag! Het muzikale groeiproces van Bedert en band is immers onmiskenbaar. In vergelijking met het eerste album zijn de professionals nu heel wat beter op elkaar ingespeeld. Het levert een diep, warm, groovy en open geluid op. Met dank aan producer Luc Weytjens (o.a. ex-Monza), die Bederts muzikale ideeën wist uit te werken en ze aanvulde waar nodig.

‘Uitgewist’ opent sterk met een zestal minutieus uitgebalanceerde nummers waarin Bederts frêle stem ondersteund wordt door diep knorrende bassen, classy drums en gepaste strijkers. Een gitaar (meestal akoestisch, soms scherp elektrisch) en een Rhodesorgeltje geven de muzikale beelden een sepiakleurtje. Het is een echte song-sound die bijwijlen de sfeer oproept van de nog steeds uitmuntend klinkende eerste van Coldplay.

“Het is een groeier.”, stond op het briefje dat bij ons promo-exemplaar was gevoegd. Doorzichtig als dergelijke trucs mogen zijn, moeten wij dat achteraf toch beamen: het loont de moeite om deze plaat een kans te geven.