Heather Nova - 300 Days At Sea
Embassy Of Music
Toen singer-songwriter Heather Nova haar nieuwe album aankondigde, hadden wij zoiets van: “Oh, een nieuwe Heather Nova”. Toen we lazen dat ze het had opgenomen met dezelfde producers en muzikanten waarmee ze het mooie ‘Oyster’ (1994) en opvolger ‘Siren’ (1998) opnam, werden we nieuwsgierig.
Qua songwriting gaat Nova terug in de tijd. De teksten gaan onder andere over haar jeugd op een boot in Bermuda. Een schipper liet haar het wrak op de bodem van de zee zien en dook het kompas ervan op. De herinneringen kwamen dan ook bijna letterlijk bovendrijven, hetgeen het startsein was voor ‘300 Days At Sea’. Ook had Heather Nova geen druk van een grote platenmaatschappij bij het maken van het album: ze bracht het zelf uit op Embassy of Music.
Nu vroegen we ons af of de inspiratie en ingrediënten ook hebben geresulteerd in een album dat de moeite is om te beluisteren? Heather Nova zei ons in een interview dat ze benieuwd was naar wat er zou gebeuren als de “oude club” na al die jaren weer bij elkaar zou brengen voor een album. Met het eindresultaat in de hand, stelden ook wij ons diezelfde vraag.
Ook de eerste single, Higher Ground, is zo’n nummer dat zo op de oude albums had kunnen passen: coupletten met de nodige melancholie en emotie en een knallend refrein met gelaagd gitaarwerk van Nova en gitarist/producer David Ayers (Red Snapper). Het begint er aardig op te lijken dat Nova en haar oude crew weer enigszins in hun vertrouwde vorm verkeren.
Met het bezwerende Save a Little Peace of Tomorrow heeft ‘300 Days At Sea’ haar eerste hoogtepunt te pakken. Het swingt, het jankt, het piept en brengt in vervoering. De instrumentatie en effecten zijn in balans. Felix Todd en David Ayers tonen zich hier een prima productieteam.
De kracht van een album als ‘Oyster’ was de afwisseling van stevige en puntige pop-rockers met de intieme miniatuurtjes, waarin Heathers stem misschien wel het beste tot zijn recht komt. Ook op ‘300 Days At Sea’ vinden we dergelijke kleinoden. Hier onder andere in de vorm van het prachtige, akoestische en georkestreerde Everything Changes, waarin Walking Higher van ‘Oyster’ doorklinkt.
Turn The Compass Round is eigenlijk het enige nummer dat niet echt lijkt over te komen, maar de rest van het album mag er op zijn minst wezen. Ook al wordt het niveau van het oude werk hier misschien net niet gehaald, Heather Nova heeft met ‘300 Days At Sea’ een prima pop-rockalbum afgeleverd dat de middelmaat weet te overstijgen.