Hobotalk - Alone Again Or
Glitterhouse Records
Als wij een titel als ‘Alone Again Or’ zien, doemen meteen visioenen op van die fantastische song van Love en - in mindere mate – van de versie van Calexico. Maar deze plaat heeft met beide nummers erg weinig van doen. Hobotalk vaart een volledig eigen koers en ook hún bestemming bevalt ons wel.

Centraal bij Hobotalk staat Marc Pilley, die de Schotse band zo’n tien jaar geleden opstartte en sindsdien al meerdere bezettingen overleefde. ‘Alone Again Or’ is intussen bovendien al hun zesde wapenfeit.
Om het eenvoudig te houden, werd het album opgedeeld in een elektrisch en een akoestisch gedeelte, respectievelijk “the electric night” en “the acoustic morn” genoemd. En dat lijkt logisch. Zo zijn de eerste vijf nummers opvallend donkerder van toon, met Hobo Chang Ha als gitzwart uithoekje. De track is eigenlijk niet meer dan een uit de hand gelopen freejazz-jam. Vanaf All We Know wordt de toon zachter, al durven de teksten ook dan nog behoorlijk pessimistisch te zijn.
Het elektrische gedeelte begint nochtans behoorlijk positief, met de mooie, op Americana gestoelde popsong Mother Creation Cries. Maar daarna sleurt de muziek je geleidelijk aan mee de dieperik in. Het hypnotiserende, repetitieve White Rabbits In The Snow heeft zelfs iets van een “bad trip”.
Maar aan elke nacht(merrie) komt een eind, en dat is hier niet anders. Ontwaken doe je in dit geval met het eenvoudige All We Know, dat de luisteraar ervan probeert te overtuigen dat geen enkele toekomst zeker is en enkel gisteren vaststaat.
Voor Under The Spell Of Love riep songschrijver Marc Pilley de hulp in van de jonge Schotse singer-songwriter Jake Cogan, een jongedame die het nummer meteen iets magisch meegeeft. Dat is blijkbaar ook de frontman goed bevallen, want If I Make The Mornin zingt hij dan weer samen met Amanda Lyon. Haar koortsige zang draagt bij tot het succes van deze akoestische blueskraker.
‘Alone Again Or’ is een erg afwisselende plaat geworden. Dat heeft uiteraard te maken met de hoger vermelde opdeling. Maar ook binnen die afgescheiden secties zit nog heel wat variatie. Dat maakt deze cd best genietbaar en maakt ons toch wel nieuwsgierig naar de toekomst van deze band.