Hockey - Mind Chaos

Capitol Records

'De muziek die we maken, moet het publiek hetzelfde gevoel geven als wanneer ik op een feestje dj ben.' Dát is het uitgangspunt van Hockey-frontman Ben Grubin. Wij zijn weliswaar nog nooit naar een feestje geweest waar Grubin de platendraaier bemande, maar afgaande op 'Mind Chaos' zouden we er ook niet echt dronken van thuis gekomen zijn.

We willen daarmee niet zeggen dat Hockey er niet alles aan doet om ons een goede tijd te bezorgen. Debuutalbum ‘Mind Chaos’ verzamelt immers een aantal deftige en onderhoudende songs. Maar ze hebben nooit dat tikje meer dat we verwachten te horen. Daardoor blijft het allemaal wat op het niveau van vrijblijvende indierock hangen. En daarmee bouwen we vanavond spijtig genoeg geen feestje.

De aanzet doet ons daar anders wel naar verlangen. Too Fake is een lekker strak ding dat na een minuut als een stevige puist openbarst. Hierop gaan ongetwijfeld heel wat handjes in de lucht. Onze knie knikt alvast goedkeurend mee.

Ook 3am Spanish en Learn To Lose willen snoepen van Late Of The Pier, MGMT en Kings Of Leon, maar krijgen er maar net voldoende uitgeperst om die repetitieve knik in de knie nog vaker naar boven te halen.

Daarna volgt een resem songs die goed in het oor liggen, maar verder maar weinig bij ons losmaken. Ze combineren (garage) rock met elektro en britpop, maar die mix kan ons enkel nog overtuigen in Curse The City.

Hier spannen de jeansbroeken weer goed om de heupen en worden de teugels strak aangetrokken. Grubin klinkt afwisselend sluw en geslepen, dan weer woest van woede. De strings-zingende synth in het midden van het nummer sleept ons even mee in weemoed, tot de gitaren weer een genadeslag toedienen. We waren weer heel even mee in het verhaal.

Het fijne country-uitstapje Four Holy Photos is een welkome afwisseling, waarbij we ons even in het gezelschap van Bob Dylan wanen. Bens stem klinkt hier ook plots tien jaar ouder en 'doorrookter', alsof we van een romantische scène switchen naar een cowboyfilm.

We ontkennen de goede bedoelingen van Hockey niet. Ze hebben zeker een aantal goede ideeën en bepaalde kwaliteiten. Alleen vrezen we dat ze in het ruime aanbod indie niet of te weinig boven de massa uit steken. We kunnen alleen maar hopen dat ‘Mind Chaos’ een goede aanzet is geweest en dat the best is yet to come.