Holy Holy - When The Storms Would Come
Sony
Het zijn donkere tijden, maar er zijn nog gasten die goed doen op elk vlak. Neem nu Timothy Carroll en Oscar Dawson: twee Aussies die werkten als vrijwillige leerkrachten in Zuidoost-Azië, elkaar ontmoetten, contact hielden ondanks een zwerversbestaan doorheen Europa om dan Holy Holy te vormen terug in Australië en een geweldige ep te maken die op zijn beurt resulteerde in dit fantastische debuutalbum.
En ze hebben ook troostende woorden in deze duistere, koude tijd. “This darkness is nothing but a lack of light / darkest before the dawn arrives”, klinkt het in opener Sentimental And Monday dat meteen vooral fans van Band Of Horses, Boy & Bear, Grizzly Bear maar ook The War On Drugs de oren doet spitsen.
Holy Holy is ondertussen niet alleen Carroll en Dawson meer. Ze kregen gezelschap van drummer Ryan Strathie (Hungry Kids Of Hungary) en bassist Graham Ritchie (Airling). Zij zorgen voor wat meer power onder de emotionele, vocale melodieën. Als zij zich inhouden zoals in Outside Of The Heart Of It zijn het vooral de harmoniezang en de warme gitaar die met de aandacht gaan lopen. Daar is occasioneel niets mis mee, maar zonder drums en bas zouden de songs toch wat ruggengraat ontbreken.
Dat kan je zeker niet zeggen van single History dat niet alleen de geweldige tekstlijn “What are we if not bones and blood and teeth/ we’re memories” bevat, maar ook opbouwt naar een geweldige climax. En die andere single You Cannot Call For Love Like A Dog beukt zelfs van bij aanvang lekker stevig en lijkt gemaakt voor de grote zalen.
Maar Carroll is een geweldig zanger die ook als hij het klein houdt, blijft boeien. Zijn contratenor klinkt warm en natuurlijk net als de muziek die door het slim gebruik van toetsen en gitaar meandert als Brisbane River. En zijn teksten zijn nergens onnozel. Integendeel zelfs: een openingslijn als “If I were you, I’d buy a horse the colour of the rain” doet je meteen dromen.
In een nummer als The Crowd, waarin piano en elektronica rustig kabbelen en de drum slechts een lome hartenklop is, sluipt er een beetje psychedelica binnen, maar dan wel van de meest vriendelijke soort. Andere als Holy Gin en Pretty Strays For Hopeless Lovers beleven hun hoogtepunt in een stevig uitwaaierende gitaarsolo van Dawson. Het is in dit soort nummers dat de gelijkenis met The War On Drugs opduikt, al durven die de instrumentale droom nog veel langer trekken.
Met Impossible Like You, dat de fans al kenden van de ep ‘The Pacific’ kent ‘When The Storms Would Come’ een nieuw hoogtepunt. De knipoogjes naar religie geven de song iets sacraals, maar tegelijk een extra emotionele dimensie en toch blijft ook deze song binnen de tijdsduur van de gemiddelde rocksong.
“We will be on the right side of history” zingt Caroll in het ook reeds gekende House of Cards en dat kunnen best eens profetische woorden zijn, want dit album is een van de meest overtuigende die we dit jaar hoorden en we stoten ons al een week tegen het hoofd dat we hun passage in de Botanique eerder dit jaar misten. Kom snel terug, Holy Holy!