Hundreds - Variations
Sinnbus
Het afgelopen jaar maakte Hundreds zich in onze contreien bekend met een titelloos debuutalbum. Een album dat enkele bijzondere nummers bevatte maar ons toen niet over de gehele lijn kon overtuigen. Voor 'Variations' vroegen ze bevriende artiesten en bands om de nummers van die allereerste plaat te coveren. Dat levert wederom enkele pareltjes op, maar ook hier wordt het hoofd niet altijd moeiteloos boven water gehouden.
In de vriendenkring van Hundreds zitten enkele bekende namen waarmee wij ook graag zouden uitpakken. Denk bijvoorbeeld aan Phon.o, Get Well Soon, Bodi Bill en Arne Van Petegem, a.k.a. Styrofoam. Maar het zijn net de bekende namen die niet voor de verrassingen zorgen op 'Variations'.
Het ons onbekende Londense trio Small Panthers slaagt er in om van I Love My Harbour een prachtig ingetogen versie te maken die fans van pakweg Low enorm zullen appreciëren. En zonder schroom mag daaraan toegevoegd worden dat deze versie het origineel overstijgt. Hetzelfde gevoel hebben we bij Rue Royals versie van Fighter en Monta's Songs For A Sailor. Beiden gooien eveneens de elektronica over boord en leggen weer een nieuwe basis met gitaar.
Wait For My Racoon, een mooie song die op het originele album spijtig genoeg verdween in de repetitieve sound van Hundreds, wordt weer helemaal tot leven gebracht door Sheahan Drive, het soloproject van Architecture In Helsinki-member Gus Franklin. De stempel van Get Well Soon klinkt heel herkenbaar door in hun versie van Let's Write The Streets: sprookjesachtig, mysterieus en dramatisch. Mooi, maar niet meteen een uitzonderlijke prestatie voor Duitsers.
Phon.o en Styrofoam coveren niet, maar halen de bestaande songs door hun remixblender. Met weinig bijzonderheden als resultaat. Single Happy Virus was op zich al catchy en blijft dat ook in de handen van Phon.o, die prima werk aflevert, maar an sich ook niet veel meer kon toevoegen. Van Petegem probeert dat te counteren door extra lagen elektro-effecten en breakbeats aan te brengen op Grab The Sunset, maar daarmee smoort hij spijtig genoeg de mooie melodie en de fijne opbouw van het origineel in de kiem.
Tot slot bewerkt Touchy Mob, die laatst nog te ontdekken viel op het Gentse showcase festival Glimps, op een originele manier Solace. Het eerste gedeelte bestaat uit een volledig gestripte versie waarin samples ronddartelen, om na drie minuten in een dansbare versie te transformeren, die nog het meest aan een battle tussen The Field en Four Tet doet denken. Sterk.
'Variations' begint met opvallend origineel werk en houdt dat ook lange tijd vol, maar enkele voorspelbare en minder geslaagde versies zorgen voor een duidelijke knik in de plaat. Misschien best wel interessant voor wie wat nieuwe namen wil ontdekken. Wij maken met de beste nummers van beide albums alvast een schitterende 'Best of'.