iamamiwhoami - kin

COOP

Of Jonna Lee door een identiteitscrisis ging zou je niet alleen uit de bandnaam kunnen opmaken. Ook het contrast met haar vroegere, ietwat brave, folky albums is - zacht uitgedrukt - groot. Windeieren heeft de ommekeer haar niet gelegd. Een bloghype, duizenden Youtube-fans en een reeks concerten heeft ze eraan te danken. En sinds kort ook een album. Is iamamiwhoami de hype waard?

Gevaarlijk natuurlijk. De mysterieuze video’s die de voorbije jaren het vuur aanwakkerden hebben gezorgd voor hoge verwachtingen. Zeker de ‘bounty’-videoreeks toonde aan dat hier heel wat potentieel te rapen viel. En net daarom laat ‘kin’ een dubbele smaak na. Er wordt op het album met heel wat stijlen geknutseld en dat zorgt voor de nodige afwisseling. Maar  tegenover elk uitstekend nummer staat een slappe versie. Dat haalt voortdurend het tempo onderuit en maakt van ‘kin’ niet het “highly acclaimed” album dat we verwacht hadden.

Over de vergelijking met het eveneens Zweedse The Knife hoeven we je allicht niet meer aan het hoofd te zeuren. De twee bands - Lee spreekt zelf altijd over een multi-mediaproject -hebben heel wat gemeenschappelijk maar zijn daarom nog niet helemaal aan elkaar gewaagd. The Knife slaagt erin hun aparte muziek en ambiance in een popjasje te steken. iamamiwhoami heeft daar moeite mee.

Good Workers, Kill en het met r&b en boogie funk overgoten Play komen zeker in aanmerking en vormen de belangrijkste ankerpunten van het album. Goods, het meest toegankelijke nummer, wordt vreemd genoeg bewaard voor het einde. Het opmerkelijkste heet In Due Order waarin Portishead met stevige tred door de Scandinavische dennenbossen lijkt te marcheren. De overige tracks verzanden allemaal in een ijle elektro-synth-wave-potpourri en weten spijtig genoeg niet te betoveren.

We waren anders helemaal klaar om overdonderd te worden. Nu alle mistvelden rond iamamiwhoami zijn opgetrokken moet het duo het ook op andere vlakken waar maken en dat lukt maar gedeeltelijk met dit eerste album. Niet slecht, maar helemaal verzadigd zijn we niet.