Iron And Wine - Ghost On Ghost

4Ad

Fans kunnen soms onverbiddelijk hard zijn voor hun idool. Samuel Beam, Iron & Wine in hoogsteigenpersoon, wilde na drie pure singer-songwriterplaten wel eens een andere richting uit en verbreedde zijn eigen geluid op ‘Kiss Each Other Clean’ uit 2011. Grootse arrangementen en rijke harmonieën gingen deel uitmaken van Iron & Wine en deed heel wat fans steigeren. Op de nieuwe ‘Ghost On Ghost’ laat Beam horen dat hij zich niets aantrekt van kritiek en gaat hij gewoon verder op de ingeslagen weg, weliswaar met meer nuance.

Wij vinden dat mensen serieus kunnen overdrijven. Meer dan een stijlbreuk was ‘Kiss Each Other Clean’ een stijlverrijking, een verrijking die op ‘Ghost On Ghost’ wordt uitgebreid met (vooral) jazz. En met succes. Net zoals altijd al is er ook op ‘Ghost On Ghost’ vooral goeie popmuziek te vinden, nu eens vrolijkmakend, dan weer heel intiem. En als de evolutie van een artiest zoveel moois oplevert dan op ‘Ghost On Ghost’, dan kan je toch alleen blij zijn?

Hoogtepunten zijn er te over. Bijvoorbeeld New Mexico’s No Breeze , een nummer waarmee we elke ochtend wel gewekt zouden willen worden en een remedie voor iedereen die met ochtendhumeur kampt. Of het kleine lieflijke Sundown (Back In The Briars). Of The Desert Babbler dat de vergelijking kan doorstaan met de allerbeste singer-songwriters uit de jaren zeventig. Denk Cat Stevens. Denk Al Stewart. Denk Paul Simon.

Ook heel mooi is Joy, een liefdesliedje dat je melig zou kunnen noemen als je van slechte wil zou zijn, maar die wij met een zinnetje als “Born bitter as lemon/ but you must understand/ that you bringin’ me joy” in de combinatie met de lalala’s en de piano op de achtergrond niet anders kunnen bestempelen dan gewoon heel erg mooi.

Na de ietwat vreemde intro bloeit Caught In The Briars open tot een te koesteren song waarbij elke blazer en elk belletje op precies de juiste plaats lijkt te staan om er dan weer uit te gaan met een jazzy outro.  Low Light Buddy Of Mine drijft dan weer op een aanstekelijk ruimte en wanneer de blazers invallen zien we beelden voor ons van een rokerige jazzclub in New Orleans.

En zo kunnen we nog wel even doorgaan, want ook Grass Widows, Singers And The Endless Song en de bloedmooie afsluiter Baby Center Stage kunnen op onze eeuwige sympathie rekenen.

Het ironische is dat net de eerste single die de mensen naar de plaat zou moeten lokken, Grace For Saints And Ramblers, ons het minst doet. Goed nummer, aanstekelijk nummer, maar net iets te oppervlakkig in vergelijking met de rest van de plaat.

In ieder geval: wij zijn verliefd. Het pareltje van het moment heet ‘Ghost On Ghost’ en is van Iron & Wine. Op 3 juni komt Iron & Wine de plaat voorstellen in het Koninklijk Circus, tickets zijn nog verkrijgbaar. Zorg dat je erbij bent.