Iron Maiden - Flight 666

EMI

Toen Iron Maiden in 2008 zijn zoveelste doortocht op de Graspopwei maakte, werden we weer even zestien jaar oud. We kregen een wel héél uniek concert voorgeschoteld, volledig in het teken van die magistrale dubbele live-lp uit 1985, 'Live After Death'. Met 'Flight 666' zijn de Britten intussen al aan hun zevende liveregistratie toe.

Om het nieuwe Maiden-hoofdstuk in te blikken, werden Sam Dunn en Scott McFayden aangetrokken, de mensgeworden Beavis & Butthead die ons ook al de film 'Metal, a Headbanger's Journey' voorschotelden. Wat volgt is een dubbel-cd, een dubbel-dvd van het volledige concert én als klap op de vuurpijl een heuse rockumentary die zich voornamelijk afspeelt achter de schermen van de "Somewhere back in time"-tour.

De klassieke Maiden-sound knalt vanaf de eerste noten uit je luidsprekers. Wie 'Live After Death' een beetje kan smaken, mag deze cd of dvd met een gerust hart aanschaffen. De band klinkt fris en speelt heel alert. Zelfs de snelste nummers uit hun repertoire worden moeiteloos afgewerkt. Frontman Bruce Dickinson is met de jaren misschien meer geknepen gaan zingen, maar ook de hoogste passages in de nummers haalt hij net wel, of laat hij door het uitzinnige publiek zingen.

Sinds de Britten met drie gitaristen spelen, krijg je her en der fijn geharmoniseerde gitaarloopjes - en dito danspasjes op de dvd. Soms verzuipt de gitaarsound echter, om plaats te maken voor het drumwerk van Nicko McBrain en het immer frontale basgeluid van Steve Harris. Powerslave behoudt zo met moeite de pompende groove die het nummer voorttrekt, terwijl Moonchild dan weer een voorbeeld van transparantie is.

Bij wijze van stunt vlogen de heren in hun privéjet van land tot land, met niemand minder dan Bruce Dickinson zelf achter de stuurknuppel. De beelden van de "Ed Force One" die het luchtruim doorklieft, zijn best indrukwekkend. 

Maar wie net als wij mateloos opgewonden wordt van de minste glimp van een backstage-ruimte, zal zowel de concert-dvd als de reportage-dvd een beetje een mager beestje vinden. Nochtans zijn de livebeelden van uitstekende kwaliteit en is het genieten van een superband die al zijn klassiekers een keer mooi op een rijtje zet.

'Flight 666' geeft een correct beeld weer van waar Maiden na dertig jaar is aanbeland. Verplichte kost voor wie 'Live After Death' net zo hard kon smaken als wij. Run To The Hills en keer tevreden terug!