Isbells - Stoalin'

Zeal Records

Is het echt al drie jaar geleden dat Gaëtan Vandewoude uit zijn studio kwam met zijn debuut onder de arm? Isbells lijkt in die drie jaar nooit weg te zijn geweest. As Long As It Takes, Reunite en in mindere mate de latere single The Night Is Yours zijn ondertussen klassiekers en worden regelmatig op de radio gedraaid. Na twee jaar touren, mocht de oude mengtafel van de VRT nog eens dienst doen, want Vandewoude zonderde zich nog eens af om te “stoalen”. Wat dat is, lees je verderop.

Het oudste nummer op de nieuwe plaat is Letting Go. Het dateert al van de tijd van het debuut en het heeft dan ook die sfeer. Toch past het wonderwel op ‘Stoalin’ qua thema. Het staat pal in het midden van de plaat en dat is vast niet toevallig. “No need to redeem the past” klinkt het, maar dat is net wat Isbells wel doet op deze plaat. Voor alle songs groef Vandewoude diep in zijn eigen verleden, tot in zijn kindertijd toe.

Het titelnummer schreef hij in Spanje. Door de manier van spelen op de akoestische gitaar ademt het ook die atmosfeer uit, maar in de achtergrond klinken er ook Moorse klanken. Helemaal aan het staartje hoor je honden blaffen. In de Axenroos staat de hond voor ontvankelijkheid. Vandewoude was na een poosje vakantie duidelijk ontvankelijk voor de muze.

Grootste verschil met het debuut is dat er deze keer plaats is voor vrolijkheid. Die krijg je met Heading For The Newborn dat een Manu Chao-pling meekreeg en Falling In And Out dat nochtans naast Eli The Barrow Boy van The Decemberists heeft gelegen. De single Illusion heeft een zweem van Fleet Foxes, maar ook de geest van Bon Iver (Eliation) is aanwezig. Hartverwarmende harmoniezang en koper (One Day en Baskin’) brengen je in Shangri-La en Erase and Detach, dat start als een melancholische singer-songwriter song, overgaat in een euforische kakofonie en eindigt met een intiem pianomelodietje is de ultieme bekroning van dit pareltje van een album.

‘Stoalin' is veel rijker aan stemmingen dan het debuut, maar voelt toch aan als een samenhangend geheel. Veel heeft te maken met de consistentie in thematiek. Hoewel het woord “stoaling” fictief Engels is, betekent het voor Vandewoude zoveel als jezelf binnenstebuiten draaien en daar vervolgens van loskomen. Deze plaat is dus het resultaat van zelfanalyse. Bij velen zou dat niet zo’n prachtig resultaat opleveren als dit.