Islands - Ski Mask

Manqué Records

Dus toch geen Unicorns-reünie. Voorlopig zullen de verstokte fans het nog moeten doen met wat Nick Thorburn met dat andere project van hem, Islands, produceert. Ons zal u daarover voorlopig niet horen klagen. Tenminste niet als hij platen als dit ‘Ski Mask’ blijft maken.

Wat betreft de hoes valt de plaat ongetwijfeld al in de prijzen: die van de meest afzichtelijke dan. Maar objectief als we zijn, kijken we daar recht doorheen en zien we de pracht, die Thorburn voor deze plaat heeft opgediept.

Die pracht ligt niet aan de oppervlakte. Ook muzikaal moet je een laagje wegschrapen om tot de kern van schoonheid te komen. Maar eens je daar bent gekomen, na enkele luisterbeurten, is het dit soort van platen, dat je bijblijft. Dat is bij de voorgaande platen van Islands al eens anders geweest. Het vis-noch-vlees-gevoel overheerste dan al wel eens. Maar niks daarvan op deze plaat. Hier is het zoeken naar mindere songs.

We vinden er eentje over halfweg bij Here Here. En dan nog, want zelfs dit verdronken slaapliedje weet ons nog te bekoren. Daarvoor hebben wij dan al languit liggen genieten van opener Wave Forms met zijn langzaam opbouwende aanloop en de marimba, die je daarna op sleeptouw neemt. Datzelfde instrument wordt nog even gebezigd in Death Drive, als om de continuïteit aan te tonen, om daarna door de piano te worden overgenomen. Zo vind je in elk van de songs wel iets interessants terug.

Echt optimistisch kan je de plaat niet noemen, ook al lijkt de muziek dat tegen te spreken. Als hij het in (zoveelste hoogtepunt) Becoming The Gunship heeft over: “I had a heart / But it was torn apart”, dan hoeft daar verder niet echt een tekeningetje bij gemaakt te worden. En verder zijn titels als Death Drive en Of Corpse ook al behoorlijk veelzeggend.

Wat ons betreft mag die reünie dus nog even uitblijven. Voorlopig kunnen wij ons nog volop laven aan de cocktails, die Thorburn met Islands weet samen te stellen en op te dienen. Het doet ons alleen maar spijt krijgen van het feit dat we de band bij zijn doortocht in Gent gemist hebben.