It It Anita - Sauvé
Vicious Circle Records
Het is een privilege van overconsumptie. Je herkent vast ook de situatie waar je een nieuwe plaat opzet of artiest beluistert en direct iets anders gaat doen, waardoor de muziek meer een soort van aanvulling wordt. Maar waarbij je plots ook uit je taak gerukt wordt door een opvallende uitspatting en in puur enthousiasme de plaat terug van het begin opzet en het werk laat vallen? Dat is exact wat gebeurt bij See Through van It It Anita, de derde track die ‘Sauvé’ plots keihard in de spotlights zet.
Zever natuurlijk, want ook de twee voorgangers spelen paal-binnen. Opener Ghost met de schreeuwerige, hardnekkige stonerriff en noise-samenzang of Sermonizer met die rollende basgroove, industrial drive en het doorrazende, bijna neurotische refrein. Songs waarin conaisseurs zonder enig blad voor de mond bands als Shellac, Sonic Youth, Fugazi en The Jesus Lizard samen bundelen. Hoe konden we deze uppercuts aanvankelijk negeren?
Maar op één of andere manier bijt It It Anita in See Through echt helemaal door. Misschien doordat de noisefactor en overdrive even plaats maken voor een sfeervolle intro. Of omdat de prachtig confronterende frasen “Look at me in my face” en “You always knew I was a wanker”, beter penetreren dan de tierende passages van de voorgangers? Of het verschil tussen zacht en snoeihard meer uitgewerkt is in deze song? In elk geval zou een band als Helmet stikjaloers mogen zijn op dit nummer. En opnieuw. En opnieuw.
Verlies echter niet uit het oog dat dit mathnoisekwartet tien knallers bundelt op deze vierde studioplaat. En maar goed ook. Want dit is een heuse candystore voor liefhebbers van hard gitaarwerk! Als geheel misschien niet even samenhangend, maar wel met tracks die afwisselend razen of intrigeren, opbouwen of afbreken. Met songs als een akoestisch en gemoedelijk Authority als mooi tussenliggertje en een (misschien niet iets te) lang en psychedelisch Routine als een soort van opbouwend postrockmoment. Routine? Bananen, ja!
Dat is misschien nog wel de mooiste boodschap van ‘Sauvé’: het is reikhalzend uitkijken naar het moment dat deze band terug fysiek het podium op mag om dat meteen met de grond gelijk te maken. Maar tegelijkertijd kan je gerust al oefenen thuis met deze heerlijk krachtig rockende plaat vol sing- of shoutalongs, smakelijke riffs en krachtige hoekritmes. Is het nu omdat de maatschappij ons al veel te lang heeft opgesloten dat deze energieke uitbarsting extra smaakt? Nee, dit is gewoon fantastische noiserock, waarmee je je hele lockdownwijk ongegeneerd mag wakker schudden. Liefst dan met het lekker expliciete MOEDOH, zo'n keer of honderd na elkaar “I think it’s enough for today / It gets boring I don’t wanna stay”. Fuck Corona.