Jacuzzi Boys - Jacuzzi Boys

Rock, Hardly Art Records

Als je je nog herinnert dat je een band ooit in een voorprogramma hebt zien spelen, is dat vaak een goed teken. Jacuzzi Boys is zo'n groep. Zij vielen ons al op toen we hen aan het werk zagen. En met deze titelloze tweede plaat bevestigen ze al dat goeds.

Er zit alvast evolutie in deze band. Chronologisch in elk geval. Want waar debuut ‘Glazin’’ zijn levenssappen lijkt te onttrekken aan de jaren zeventig, is de band nu geëvolueerd naar het daaropvolgende decennium. Aan dit tempo zitten ze met hun zesde plaat in de toekomst. Dat belooft.

Op de binnenkant van de cover prijken vier namen, maar bij nader inzien is het nog steeds het trio Gabriel Alcala (zang, gitaar), Danny Gonzalez (bas) en Diego Monasterios (drums), dat het mooie weer maakt bij Jacuzzi Boys. De vierde naam is die van producer Bill Skibbe, die waar nodig een stevig handje toestak. Samen met co-producer Jessica Ruffins lijkt hij de band  te hebben ingewijd in prachtigs uit de jaren tachtig.

Neem nu Dust. Die basgitaar doet ons meteen denken aan Peter Hook van – jawel – New Order. En de manier waarop Alcala zingt, de hele plaat lang eigenlijk, voert ons terug naar de hoogdagen van Happy Mondays. Trouwens, deze songs zijn sterk genoeg om de vergelijking met die band to doorstaan. Ook al krijgen ze waarschijnlijk nooit de aandacht die de Mancunians toen werd toebedeeld.

Maar het zijn niet allemaal gladde popsongs op ‘Jacuzzi Boys’.  Zo toont de intro van Rubble dat dit een garagegitaarband is, bij wie de trein al eens mag ontsporen. Gitaren lijken dringend toe aan een likje olie, cimbalen vliegen in het rond en de bas werd net uit de roestbak gehaald.

Toch blijft het allemaal nog binnen de perken. Domino Moon hakt er dan wel (een beetje) in, maar is nog kinderspel, vergeleken bij hoe ver Jacuzzi Boys live durft gaan. Het blijft wel lekkere popmuziek, zij het dan aan een iets hogere versnelling.

Dit album is gewoon een bijzonder geslaagde gitaarpopplaat met hoogtepunten als het van effecten  doordrongen Double Vision – naar eigen zeggen het resultaat van een nacht vol dronken experimenten – of de heerlijke sleper Ultraglide.

Uiteindelijk blijft het op plaat allemaal heel wat properder dan op dat Brusselse podium. Maar dat maakt deze nummers niet minder geslaagd. Hier kun je live ongetwijfeld alle kanten mee uit. En dan wordt het vast spannender. Dus, heren, wanneer kwamen jullie ook alweer terug naar België?

Jaccuzi Boys speelt op 7 december in Madame Moustache in Brussel.